Januari,  de eerste maand van het nieuwe jaar.
Op het moment dat ik dit blog zit te schrijven is het nieuwjaarsdag 21.30 uur.
Vanmiddag heb ik de kerstbomen afgetuigd en alle andere kerst-dingen opgeruimd en/of weggegooid.
Met nog een paar vakantiedagen voor de boeg heb ik vandaag heel erg zitten nagenieten van de afgelopen week.
Donderdagmiddag haalden we Frea en Jon van Schiphol voor een week kerstvakantie aan de Boskamp.  Zaterdagmiddag kwamen ook de andere dochters met hun vrienden bij ons en gingen we met elkaar ‘op petret’: Fokke maakte een familie-foto-reportage.
Zaterdagavond vierden met elkaar het uitgestelde Sinterklaasfeest.
Zondagmiddag ging Gerard oliebollen bakken die ook gelijk allemaal werden opgegeten, zondagmiddag genoten we van de tuinhaard, glühwein, soep en warme broodjes en zondagavond zaten we met onze club het oude jaar uit.
Maandagmorgen kwam ook mijn broer nog langs met zijn gezin en toen was mijn voorraad chips, drinken, kaas, worst en andere lekkere dingen helemaal op.
Wel 8 blogs had ik erover kunnen schrijven!
Maar ik heb mijn tijd bewust besteed aan ons gezin: het was onvergetelijk.
Maar ik maakte natuurlijk wel aantekeningen, misschien deel ik nog iets in de komende weken…….

Zondagmorgen, Oudejaarsdag, zaten Gerard en ik in de Catharinakerk voor de laatste viering van het jaar.  Daar maakten we kennis met Janus, de Romeinse god van het begin en het einde.  Naar hem is de maand januari genoemd. Janus heeft twee gezichten: de ene kant van het beeld is een jong gezicht dat vooruit  kijkt naar het nieuwe jaar; de andere kant is van een oude man die terugkijkt op het afgelopen jaar.

We werden in de viering opgeroepen om goed om ons heen te kijken, zelf na te denken en vervolgens aan de slag te gaan.

De overdenking werd afgesloten met een video van Wende Snijders. Zij zong op heel indringende wijze het lied, ‘Mens, durf te leven.’ Eigenlijk was dat de preek in een notendop. De dominee noemde het een klassieker van Ramses Shaffy, maar dat is niet de hele waarheid. Ramses heeft het lied gezongen, maar het is in 1917 al geschreven  door Dirk Witte en destijds uitgevoerd door Jean Louis Puisisse.

De tekst is dus al honderd jaar oud, maar het heeft nog niets aan zeggingskracht ingeboet.
Meer weten over dit lied?  Zie Wikipedia>>>
Klik hier  Mens, durf te leven  voor een PDF met de tekst.
Als je klikt op deze link >>> zie je de versie van Wende Snijders die wij in de viering hoorden.

Daarmee gaan we het nieuwe jaar in!