Wij zijn aan het rommelen in huis. Carlijn woont al sinds augustus samen met haar Wim in Groningen en haar grote kamer wordt MIJN kamer; een eigen kamer voor mevrouw. Gerard heeft al een eigen kamer, dat is de oude kamer van Harriët, maar bij hem heet die kamer ‘kantoor’. Zo gaat die van mij natuurlijk niet heten. Kantoor heb ik op mijn werk wel.
Het is leuk om te bedenken wat ik dan allemaal in die kamer ga neerzetten en hoe ik hem zal inrichten. Van de week hebben Gerard en ik behang, verf en saus uitgezocht en sinds vorige week is Gerard in de kamer bezig: behang van de muren, schuren etc.
Mijn yoga-oefeningen doe ik tegenwoordig in Gerards kantoor, want in de grote kamer van Carlijn is het nu erg ongezellig.
Meestal is dat ’s morgens heel vroeg. Op mijn telefoon staan wat bestanden met mijn favoriete, voor de yoga rustige muziek en zo begint mijn ochtend altijd kalm.
Dat was ook vanmorgen de bedoeling. Maar Gerard had zich voorgenomen om voor de koffie ‘al iets te doen’, dus toen the Brothers Four heel zacht zongen “Come to my bedside my darling” begon Gerard in de andere kamer een klein stukje van de deur af te schaven met een schaafmachine. Want die deur klemde een beetje.
JIIIING! JEENNGG!
De lieverd zei dat hij uit voorzorg de deur al even dicht had gedaan……
Het is voor het goede doel.
En het wordt prachtig.
Weet je niet wie the Brothers Four zijn?
Kijk dan op ‘Mijn kant van het bed’ >>> en Where are you going my little one? >>>
Henk Kouwenberg
Veel plezier in je woman’s cave.