Als ik, zoals afgelopen zaterdag, een dagje in Groningen ben, breng ik als het even kan een bezoek aan ’t Oortje.
Het is een klein winkeltje in de Oosterstraat.
De eerste keer dat ik daar kwam was in 1982. Samen met vriendinnen Jeannette en Wilma ging ik af en toe een dagje shoppen in Groningen. Voor mij destijds een wereldstad; Assen was de stad waar ik als 17-jarige op de HAVO kwam en daarna begon ik op mijn 19e bij Iwema’s boekhandel en later ging ik werken bij het parket van de Officier van Justitie in Assen.
We gingen met de trein van Assen naar Groningen.
Dat vond ik altijd al een avontuur; welke trein moest ik hebben? Dat probleem loste zich vanzelf op; ik stapte in de trein waar Wilma en Jeannette (vanuit Beilen) gillend uit hingen.
We beleefden van alles in de stad.
Voor mijn schoonmoeder op zoek naar een dubbelwandige melkkoker.
Op de markt kilo’s druiven kopen, die in de trein naar huis opeten en last van de darmen krijgen.
Brei-visjes, toerentellers en breinaaldbeschermers kopen.
Koffiedrinken bij ‘de drie Beren’.
En altijd naar ’t Oortje.
Het winkeltje was in 1982 geopend en Jeannette troonde ons mee: dat moesten we zien.
Geweldig vond ik het.
Sindsdien koop ik mijn oorbellen in Groningen, ook zaterdag weer.
1982 is 36 jaar geleden, in de loop van de jaren heb ik ettelijke paren gekocht .
Zoveel, dat mijn kinderen het al hebben over ‘Mama-oorbellen’; die van ’t Oortje……..
Jan Dijkstra
Leuk stukje over jouw dagje in Groningen. De oorbellen zien er mooi uit. Ik vind Groningen zelf erg leuk en het daarom wel waard om er wat langer te blijven en te overnachten in een hotel.