11 mei: Hemelvaartsdag Vriendendag.

Voor de 38e keer vierden we dit jaar onze Vriendendag. (Zie ‘Mijn agenda is leeg‘ voor een verslag van vorig jaar.)

Het stel dat dit jaar gastheer/gastvrouw was had in het voorjaar al een leuke activiteit geregeld,  maar toen ik in het ziekenhuis belandde hadden ze dat af moeten zeggen; het was toen al duidelijk dat ik dat niet zou volhouden. We zouden het rustig houden en gaan klootschieten, maar zelfs dat kon niet doorgaan: life is what happens when you’re busy making other plans.

Vorige week werd één van de vrienden, Jan, onverwacht opgenomen in het  Martini ziekenhuis. Hij had een bacteriële infectie opgelopen en mocht voor het Hemelvaartsweekend niet naar huis. Maar als Mohammed niet bij de berg komt, dan moet de berg maar naar Mohammed.
Om 11.00 u verzamelden we ons bij Jan op de kamer; toen het laatste stel uit de lift stapte konden ze aan het lawaai al horen waar Jan’s kamer was.  Dat is natuurlijk niet de bedoeling in een ziekenhuis, dus we zochten een plekje in het ziekenhuis paviljoen. We haalden koffie bij het restaurant; daarna verraste Nelly ons met zelfgebakken appeltaart. Uit de grote AH-tas toverde ze vervolgens gebaksbordjes, gebaksvorkjes en een tupperware-bakje met verse slagroom. Heerlijk. We hadden het een uurtje ontzettend gezellig en de mannen zagen nog kans om met z’n vieren een potje te biljarten. Toen was het voor Jan welletjes: met z’n zessen vertrokken we voor het vervolg van de dag naar Brunsting.

Soep,  broodjes, wraps met kip: er werd goed voor ons gezorgd.
De dochter van Nelly had het recept voor deze frisse wraps:
– Wraps insmeren met roomkaas
– beleggen met kipfilet (vleeswaren)
– kipfilet (vlees) in kleine stukjes snijden en bakken met kruiden of marinade (wat je maar lekker vindt)
– wraps vullen met dun gesneden ijsbergsla, komkommer en kleine stukjes kipfilet, oprollen en een cocktailprikkertje er in.
Dit gerechtje kun je een paar uur van tevoren al klaarmaken.
Daarna gingen we met z’n zessen Beamer uitlaten. De hond leefde zich helemaal uit en rende in zijn enthousiasme drie keer het aantal kilometers dat wij liepen.

Voor het eten was er een tafel voor ons besproken bij Rickkie’s Boer’n Bistro in Smalbroek. Waar de gastheer je kok is, én boer én  restaurateur. Genieten tussen koeien, wijnen en natuur staat op de website. We hebben heerlijk gegeten: aspergesoep, kip, entrecote en runderborst. Kok-boer-restaurateur Rick stond zelf te bakken achter de bar en hij had het er maar druk mee, maar het lukte prima! De dames van ons gezelschap zouden Rick ook wel eens in hun keuken achter hun fornuis willen zien staan, maar de heren riepen daar iets minder hard van. Klik hier voor een link naar de website Rickkies.nl

Het was gezellig. Maar we waren niet compleet; altijd als er één of twee ontbreken bij een bijeenkomst dan voelt het anders.  Ook nu.  Gedurende de dag apten we nog met elkaar,  stuurden wat foto’s over en weer,  maar met z’n zessen is niet met z’n achten.
Het lijkt allemaal zo gewoon,  maar 38 jaar elkaar bijna maandelijks zien is een unicum,  dat moeten we koesteren.  Onze volgende afspraak is in juni, Gerards verjaardag.

D.V.