Vanmiddag om 12.15 uur zat ik gewassen en gestreken op de bank voor de televisie: NPO versloeg life the royal wedding of the year.
Met tante Trijn had ik me al wekenlang verkneukeld.
“Zaterdagmiddag 19 mei heb ik geen spreekuur!” zei ze drie weken geleden. Ik ook niet
De hele week volgde ik al een beetje de nieuwtjes over het huwelijk van Harry en Meghan die mondjesmaat naar buiten kwamen. Komt die vader nou wel? Niet? Wel? Geeft Charles haar weg?! Dat kan toch niet? In alle praatprogramma’s kwamen Harry en Meghan wel even voorbij; ik verbaasde me over de die-hard Engelse royalty-fans die woensdag al langs de route zaten en die daar ’s nachts in slaapzakken overnachtten. Een journalist noemde ze GEK omdat ze daar al zo vroeg zaten. “Dan ben jij ook gek” zei een van de fans tegen de journalist “want jij bent hier nu ook!”
Genoten heb ik. Wat een heerlijke poppenkast, eindeloos kan ik daar naar kijken. Bijzonder: er waren geen royals van bevriende vorstenhuizen, maar wel veel celebrity’s.
Allemaal op hun paasbest, alle dames met een hoed op (of wat er voor door moest gaan), ongemakkelijke schoenen, keurige kleren en allemaal waren ze een beetje nerveus van ongewoonte. De enige twee die niet nerveus waren, waren koningin Elizabeth en haar man prins Philip. Die worden niet heet of koud meer van dit soort strak geregisseerde bijeenkomsten. “Been there, done that.” Zo zien ze er in ieder geval uit.
De Amerikaanse dominee stal mijn hart; prachtig, zoals die man over de liefde preekte.
Quotes van Marten Luther King, een verwijzing naar het zingen van gospels tijdens de slavernij, hij benoemde het allemaal en was ontzettend niet-Engels bezig.
Tijdens zijn enthousiaste verhaal kregen we even een shot van the queen te zien; jammer dat we niet konden zien wat er in de tekstwolkjes boven haar hoofd stond. De muziek tijdens de kerkdienst was mooi, maar ook nu was de inbreng van Meghan, het gospelkoor, van toegevoegde waarde.
Vriendin Gineke, die even appte of ik er al helemaal klaar voor was, vond dat de sopraan aan het begin van de viering niet goed bezig was. “Wat gilt dat mens….. o, nu stil gelukkig.”
We appten nog even over de jurk (als ze een zak aantrekt staat het ook nog goed), maar voordat de dienst goed en wel begonnen was hield ze het al voor gezien: “Meisje, geniet er van, ik ga de heg knippen.” Nou ja zeg!
Na de plechtigheid belde tante Trijn; het was kennelijk weer spreekuur.
We moesten het er natuurlijk even over hebben.
De jurk, de gasten, de viering, de pers, al die mensen, Charles en Camilla……..
Vanavond om 19.30 uur Blauw Bloed.
Samenvatting.
Dan zit ik weer op de bank.
Heerlijk.
Sinet
Ik heb er ook erg van genoten. Ben het wel met je vriendin eens dat die sopraan nou niet had gehoeven. En natuurlijk de samenvatting gekeken van Blauw Bloed. Al met al een prachtig spektakel. Ik had het niet willen missen!! Goede pinksterdagen!