En alweer heb ik genoeg taal-humor verzameld om een blog mee te vullen.
Schoonzus is met haar kleinzoon van drie aan het fietsen en in een weiland ontwaart hij een lammetje. “Kijk oma, een schaapetje!”
Datzelfde jongetje weet dat oma in Hoogersmilde woont.
“Waar wonen wij dan? ” vraagt hij aan zijn mama.
“In Roden.” Dan is het even stil; er wordt ernstig nagedacht.
“Ik woon eigenlijk liever in Groenen…. .”

Schoonzoon Cees zat met zijn dochter van zeven naar Studio Sport te kijken.
“Papa, wat betekent V.V.V.?”
“Venlose Voetbal Vereniging.”
“Wat?  Hebben die geen fans?”

Cees zelf vond laatst dat iemand een scheve schaats had gefietst.

In de warme week van eind mei verdraaide Bert Kranenbarg op Radio 5 een spreekwoord: “De mussen vallen gebraden van het dak.”

De grootste leverancier voor deze blog-serie is nog steeds Carlijn.
Laatst had ze iemand een geheel nieuw spreekwoord horen gebruiken.
De bedoeling was dat iets een beetje voorzichtig gezegd moest worden .
“We moeten alles op eierschalen gaan brengen”

De riemen bij het roeien leveren ook vaak mooie uitspraken op.
Een collega van Carlijn zei “Je moet het doen met de roeien die je hebt.”
Carlijn vertelt daarbij: “Dan denk je, ach, verspreking, maar nee… ”
“en ondanks dat we niet zoveel roeien hebben…..”

Een andere vriendin denkt dat er iemand het voortouw moet nemen: “Als er één schaap over ’t hek is ….”
Iemand anders twijfelde wel heel sterk aan iets: “Daar heb ik heel veel dubio’s bij.”
In het stageteam kwamen de studenten allerlei situaties tegen.
Soms was er zelfs sprake van ‘huishoudelijk geweld.’

Bij Gerard op het werk is er iemand die kennelijk vindt dat geld moet rollen.
“Toen rolde het kwartje!”
Verder is er één collega die nogal een zure kijk op het leven heeft. Het valt allemaal niet mee. Als er gebak bij de koffie is sombert hij: “Daar komt weer zo’n obesitas-bom voorbij.’
En heeft iemand de euvele moed om op saucijzenbroodjes te trakteren dan roept hij: “Komen ze weer langs met dat varkensvoer!”

Soms gaan uitspraken een eigen leven leiden.  Op een verjaardag bij mijn broer zei ooit eens iemand toen er een schaal met worst en spek voorbij kwam: “Nee,  ik eet vegetarisch. Ik hoef geen kadavertjes.” In ons gezin, waar de dames inmiddels allemaal vegetarisch eten wordt dit verhaal nog met regelmaat verteld, zo ook op een weekend met het koor waar Carlijn bij zingt.  Dat resulteerde erin dat bij de barbecue een frikadel ineens een kadaverstaaf genoemd werd.  Studentenhumor.

Klik hier >>> voor het blog Nederlands maar dan anders deel 5, daar vind je ook linken naar de delen 1 tm 4. En vergeet ook niet om af te toe te kijken op het instagram-account Treintaal, het is weer kostelijk. De mooiste? Mijn telefoon gaat nu echt naar de Filipijnen!