26 augustus: Een beetje verreisd.

Al maanden was bekend dat Frea en Jon vanuit Engeland naar Nederland zouden verhuizen. In 2011 vertrok ze in haar eentje naar Engeland; toen leenden we een kar van Gerard z’n werk en brachten haar en haar spulletjes  (met de P&O-Ferrys’) naar Nottingham.
Jon kwam in haar leven en in 2016 gingen ze samenwonen. Plannen maken voor een verhuizing is vrij eenvoudig, maar de uitvoering ervan is een stuk moeilijker.

Frea vond een baan aan de Vrije Universiteit in Amsterdam: zij begint per 3 september. Jon schreef zich in voor een studie aan de Universiteit in Groningen, zijn introductieweek begint a.s. donderdag. Wij stelden hen voor om eerst bij ons in huis te komen wonen, eenmaal hier zal één en ander zich vanzelf wel uitkristalliseren.

We huurden een grote bus en donderdagmorgen om 08.30 uur aanvaardden we onze reis.
14.00 uur vertrok de ferry van Hoek van Holland naar Harwich, even na 23.00 uur kwamen we aan bij ons hotel in Leicester. De volgende morgen, (vrijdag)  vertrokken we naar Nottingham, maar we maakten nog even een kleine omweg naar Elvaston Castle (Er ging een laatje open…>>>), hierover in een volgend blog meer.
Het stel had alles al ingepakt; er moest nog een berg naar ‘de stort’,  een andere berg moest naar de kringloop en de laatste berg moest mee naar Nederland. De eerste twee bergen brachten we weg met de bus en de laatste berg brachten we doos voor doos naar de bus. Keurig neergezet en opgestapeld paste alles er ruim in. Deuren dicht, fietsen op de fietsendrager: met z’n vieren op weg naar het hotel dat we hadden gereserveerd in Colchester waar we laat in de avond aankwamen. We namen nog een afzakkertje samen met een groep Engelsen die vierden dat het weekend was.

Zaterdagmorgen vertrokken we rond 06.45 uur richting Harwich, waar de boot om 09.00 uur vertrok. Toen daalde de rust op ons neer. Geen gejut meer om op tijd ergens te zijn: we deden ons tegoed aan een heerlijk ontbijtbuffet en gooiden de kaarten rond op een tafeltje voor vier in het restaurant, want met z’n vieren kun je immers klaverjassen!

Zaterdagavond om 20.30 uur reden we de Boskamp in. Aan de garage hing een groot spandoek: een welkomstgebaar voor Frea & Jon gemaakt door Harriët en Carlijn. Want de vrienden en familie in Engeland vonden hun vertrek natuurlijk stom, maar hier in Nederland werd reikhalzend naar hen uitgekeken.
Het is wennen voor ons allemaal. Frea zat op de boot vertellen dat ze de komende week ‘schoolspullen’ voor haar en Jon gingen kopen. “Dan gaan we naar de Schoolcampus in V&D!”
Zeven jaar in een ander land is best lang, dan heb je gewoon niet meegekregen dat de V&D al een aantal jaren failliet is.

Ms. Pickle Snitch McNibbles

Naast Frea en Jon krijgen we nog een extra gast in ons huis: mejuffrouw Pickle Snitch McNibbles.
Wij mogen Pickle zeggen, het is het hamstertje dat al twee jaar bij Frea en Jon in Nottingham woonde.
Ze stond de hele reis tussen hen in op de achterbank van de bus.
Ze heeft inmiddels een eigen plekje in onze woonkeuken tussen de computer en de eettafel in.
De eerste eetafspraken zijn ook al gemaakt: aanstaande donderdag komt de hele club bij ons eten, alleen Wim is er dan niet, die viert nog vakantie met vrienden in Frankrijk.

We zullen de komende tijd regelmatig weer een ‘full house’ hebben.
Daar zullen we op z’n minst aan moeten wennen, maar daar zullen we ook ongetwijfeld erg van genieten.