Soms ben ik niet in de gelegenheid om naar Radio 5 te luisteren; als ik niet in mijn eigen auto zit bijvoorbeeld. Als ik dan zelf een andere zender mag bedenken dan wordt het Radio 1 of Radio 2, maar qua muziek voel ik me daar niet meer thuis.  Als vijftig plusser hou ik het meest van de muziek uit mijn jeugd,  (jaren 70) maar ik kan ook erg genieten van ouder materiaal. Afgelopen week  kwam in de Arbeidsvitaminen Frank Sinatra voorbij met ‘One for my baby and one more for the road’.  Zo worden ze toch niet meer gemaakt?

Frank zingt over het desolate gevoel dat je hebt als je relatie net is verbroken. Je ziet hem in gedachten zitten aan de bar ’s nachts om kwart voor drie. Hij drinkt glas na glas en hij vertelt de barman hoe beroerd hij er aan toe is en vraagt om de muziek wat aan te passen.  “Make the music easy and sad…..”

Easy and sad is wat je hoort als je dit lied beluistert. De ‘vlam’ die hij heeft gevonden moet gedoofd worden, anders explodeert die misschien nog,  dus hij drinkt er nog een voor zijn liefje en één voor de reis.

But this torch that I found
It’s gotta be drowned
Or it soon might explode
So make it one for my baby
And one more for the road

Aan het einde bedankt hij de barman voor zijn luisterend oor.
I hope you  didn’t mind my bending your ear.. .
Wat een melancholie; ik mag er graag naar luisteren.
Het lied is al geschreven in 1943 en door eindeloos veel artiesten gezongen; voor mij is dit de mooiste uitvoering.

Luister naar Sinatra’s versie >>>, hij zingt het ‘easy and sad’….