Vorig jaar hebben Gerard en ik meegedaan aan het projectkoor Agioso van Wim Opgelder in Zuidlaren.
Daarover schreef ik blogs in de serie “Wa-ha-ha-hachet auf!” (zie >>>)

Dit jaar hebben we ons aangemeld voor een vervolg op dit project, dat nu wordt uitgebreid met drie andere stukken, o.a. ‘Machet die Tore weit’ van Telemann.
Halverwege de zomervakantie kregen we de stukken al met de bijbehorende CD: alle partijen afzonderlijk ingezongen door Wim, zodat je kunt oefenen.

yoga met Wim

Alle alt-partijen zette ik op mijn telefoon; iedere dag beluister ik ze in ieder geval één keer, te weten ’s morgens vroeg tijdens de dagelijkse yoga/pilates-oefeningen.
Wim zingt opwekt: “Mache die Tore weit, und die Türen in der Welt hoch, hoch, hoch dass die König der Ehre einziehe!” Bij de rek- en strekoefeningen (ander woord voor yoga/pilates) steek ik precies bij het ‘hoch, hoch’ beide armen in de hoogte en rek me helemaal uit. Op de maat van de muziek werk ik de verschillende oefeningen af.  Op deze manier komt de altpartij dagelijks voorbij en dat vergemakkelijkt het instuderen enorm.

Zondagavond was de eerste repetitie. Tot mijn spijt was Wilma, mijn zangmaatje van de vorige keer, er niet bij, maar aan de andere kant naast mij zat Saakje, vorig jaar nog bij de sopranen, nu gepromoveerd tot alt.
Het ging (voor een eerste keer) heel behoorlijk, de eerste delen konden we in ieder geval al vierstemmig zingen. Het laatste deel “Nun danket alle Gott” stierf in schoonheid. Thuis had ik al moeite om de nootjes eruit te krijgen, maar ik hoopte dat de anderen het wel zouden kunnen, dan slepen we elkaar er wel door. Maar er viel niets te slepen: niemand kon het zingen.

Na afloop meldde ik ons af voor de volgende repetitie (want feestje) en vroeg Wim of hij het huiswerk dan kon doormailen.
“Dat ga ik niet doen, je moet voor alle volgende keer gewoon alle stukken kunnen zingen.”

Dat is dan ook maar weer duidelijk.
Niet zeuren, aan het werk. Hoch, hoch….!