De eerste woensdag in oktober staat al een aantal jaren in mijn agenda als ‘Tantes en nichten-dag“. Sinds mijn moeder er niet meer is zijn we nog met z’n drieën. Ik nam een dag vrij van m’n werk en was met de koffie in Klazienaveen bij tante Trijn; nicht Anja kwam bijna tegelijkertijd aangereden. Gezellig!

Op zo’n dag komt mijn moeder nog regelmatig in de gesprekken voorbij; ik had mijn fotoalbum mee, daarin komt het hele proces van ziek zijn, afscheid, overlijden en opruimen  in foto’s en herinneringen voorbij. Met mijn familie deze dingen delen is heel anders dan met mijn collega’s of vrienden. Zij stonden het dichtst bij mijn ouders en het samenzijn zo’n dag is voor ons veel meer dan koffiedrinken en bijpraten.  We koesteren even onze ‘Vrieswijk-genen’, al heten we alle drie al jaren anders.
Na de koffie brachten we met z’n drieën een bezoek aan oom Wim die in een beschermde woonvorm in Klazienaveen woont; hij lijdt aan Alzheimer, een groot verdriet in het leven van tante Trijn. (lees hierbij het blog Opa Toetoet raakt de weg kwijt)

Proeverij in ‘de Witte Olifant’

Tante Trijn nam ons tussen de middag mee naar een proeverij in ‘de Witte Olifant’ in Klazienaveen. Ik wist al wat we gingen doen, maar voor Anja was het een verrassing.
Zij had vorige week een app van tante Trijn gekregen met de vraag: ‘Hou je van hartig of zoet?” Hartig, had ze geantwoord, in de veronderstelling dat ze dan iets hartigs bij de koffie zou krijgen dat door onze tante zelf gebakken was.
Maar bij de koffie kregen we een plakje ‘Olle wief’. Ook lekker en heerlijk vers.
“O, dan is dat baksel vast mislukt’ dacht Anja. “Beter maar geen aandacht aan besteden”
Kan gebeuren immers.
Toen we ’s middags aan de hartige hapjes zaten ging bij haar ineens een lichtje op. “Oooh….. dat bedoelde je met hartig of zoet!”

Wij hebben gelachen, gepraat, een traantje weggepinkt en heerlijk gegeten.
Een bijzonder waardevolle dag.
Volgend jaar is de eerste woensdag op 2 0ktober.
Staat genoteerd.
Lees hier het blog over die dag: “Bint jullie Vrieswijken?”