23 november: Af&Toe

Zingen.
Eén van mijn grote hobby’s.
Stond na de bypass op een heel laag pitje, maar na de zomer durfde ik weer wat dingen aan: het projectkoor met Wim Opgelder (vanavond concert: zinnan!) én het “Kaartenbakkoor van de PKN”, beter bekend als het ‘Af&Toe-koor’. (zie 26 januari >>>)
Gisteravond zaten we met ongeveer 20 zangers in de hal van Op de Helte.
Piety en ik hadden vorige week al even overleg gehad over de liedjes en gisteravond gingen we voor het eerst alles doorzingen.

Het ‘Af&Toe-koor’ is geen gewoon koor.
Het heeft geen dirigent, we doen het met elkaar.
Twee gitaren en andere instrumenten die voorhanden zijn.
Speelt iemand fluit? Leuk, dan verzinnen we een melodielijn voor een tussenspel.
Nu hadden we bijvoorbeeld een heel toepasselijk lied gevonden bij het thema van de viering op 9 december waar we aan mee doen. Maar daar was alleen maar een tekst van en Piety kende de melodie. “Zijn daar geen noten van?” vroeg een geoefende zanger gisteravond. Nee. Dat is één van de nadelen van dit koor en misschien ook wel één van de charmes, want kun je geen noten lezen, dan kun je toch meedoen!

We zingen in de viering op de 2e zondag van Advent. Thema: we kijken door de kijker van een van de wijzen en zien een ster. In mijn brein plopt dan onmiddellijk een liedje op “Ik zie een ster, hij staat nog ver” van Mouth en MacNeal uit 1974.
Die gaan we dus ook zingen in die viering; niet met dezelfde tekst natuurlijk, daar hebben we andere woorden op bedacht. En ook met andere begeleiding, want voor zo’n feest als Mouth & MacNeal er van maken heb je een heel orkest nodig!
(klik hier >>> voor een uitvoering van hun versie).
Maar voor mij is een donderdagavond repetitie met het Af&Toe-koor al een feest op zich!