Hoe kennen wij elkaar?
Ada en ik kennen elkaar via de kerk. Muzikaal en creatief past ook wel bij mij. We hebben oa samen in musicals meegedaan en Ada volgde een paar van mijn workshops. Daarnaast was Ada voor mij steun in een moeilijke tijd. En samen betrokken bij het proces van bouwen van de Rodermarktwagen van de kerk.

Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben geboren in Hasselt, in 1980

Verliefd, verloofd, getrouwd?
Ik ben 11 jaar samen met Richard en we wonen met onze zoon Jonathan van 7 jaar in Nieuw Roden.

In welke levensfase, hoe vul je je dagen?
Op dit moment ben ik thuis, na 11 jaar jongerenwerk te hebben gedaan. Daar ben ik ingerold, als beeldend docent en nu weer uitgerold na een aanbesteding, die mijn werkgever niet kreeg.

Tijd voor een nieuwe start! Weer als beeldend docent of leerling/stagebegeleider op het MBO of door beeldend coach/docent op een andere manier te zijn.

Tijd om te kijken waar ik wil staan, zaken te verwerken, tijd om op adem te komen, te luchten en te ontdekken waar ik naartoe ga.

Wat wil je graag met de lezers delen?

OVER REGEN EN ZONNESCHIJN. 

Terwijl ik dit schrijf, moppert het merendeel van de mensen over de regen. Heb daar zelf minder moeite mee, de natuur zal het wel nodig hebben, denk ik dan. Volgens zoon Jonathan slaat het hele woord pijpenstelen nergens op. Mopperig vanmorgen: “Wat zijn dan toch pijpenstelen, het is toch gewoon water, nat en regenig.” Dat ontlokt een stiekem lachje bij mij. Stiekem, omdat hij anders, zeker deze mopperige morgen, denkt dat ik ‘m uitlach, mijn zonnestraaltje.

Na regen komt zonneschijn is zo’n gezegde waar ik me wel in kan vinden. Zowel letterlijk en als metafoor voor het leven zelf. Soms voelt het alsof het pijpenstelen regent en opeens komt dan die zonnestraal. Op dit moment ben ik in between jobs (in het Engels klinkt het zoveel beter: tussen twee baantjes in) met ontzettend veel nieuwe ideeën. Mijn ideaalbeeld is werken als docente beeldende vakken/leerlingbegeleider in het MBO voor 2 dagen. Daarnaast dagen om ergens beeldend les te geven en te coachen. Dat ergens …een eigen boerderijtje met een schuur als atelier…

Dromen en financiën gaan niet altijd samen. “Alles op z’n tijd” zou oma gezegd hebben.

Zo werd ik gevraagd door de Teken- en Schildergroep Roden en geef ik daar inmiddels les op vrijdagavond aan een leuke groep volwassenen. Bij zo’n gedeelde passie voor kunst, maakt dan leeftijd helemaal niks meer uit, de jongste 30 en de oudste bijna 80 jaar en alle leeftijden ertussen. De koffiepauze lachend doorbrengen en tijdens het tekenen soms complete geconcentreerde stilte, als ook ik mijn mond eens dichthoud. Dat merk ik ook bij het geven van workshops, iedereen doet zijn eigen ding en complimenteert de ander. De sfeer is altijd goed. Waardering voor de ander is een groot goed.

Op 6 april geef ik ook weer een workshop in de Deel met als thema ‘Lente in de lucht’. Dan gaan we schilderen op hout. Welk hout, dat weet ik nog niet. Heb wel een idee, maar het mag ook betaalbaar blijven. De meeste voorbereiding speelt zich trouwens af in mn hoofd, soms tot schrik van manlief, die veel gestructureerder werkt. (En ook flink ingezet wordt, bij het verwezenlijken van last minute ideeën)  Mijn hersenpannetje werkt het beste onder druk. Met ja, ook inderdaad wel eens regenbuien tot gevolg.

Wat zijn we als mens toch verbonden met de natuur. Ik kan heerlijk tegen een boom leunen en me gesterkt voelen. Of tegen de stormwind in fietsend het hoofd leeg maken. Je nietig kunnen voelen is een bevrijdende ervaring. Dat relativeert zo fijn! Ik merk om me heen en ook bij mezelf dat de meest luttele ervaringen of regelzaken, energie van je vergen als je het belangrijk maakt. Van mopperen tot zorgen maken, het vermeerdert zich als donkere wolken boven je hoofd. En laat het dan maar flink regenen. En opluchten!

Geniet van de heerlijke regen, stormachtige wind buiten, voor je het weet zitten we weer met dagen van saaie zonneschijn.