Stond er zomaar een hele kudde schapen in de Onlanden tussen Peize en Groningen woensdagmorgen!
Daar ben ik maar even voor van de fiets afgestapt.
Lammetjes vind ik altijd onweerstaanbaar, daar kan ik wel naar blijven kijken, maar meestal zijn ze te ver weg om ze goed te kunnen zien. Nu stonden ze pal naast het fietspad. 
Hier links zie je een foto met een deel van de kudde, met op de achtergrond de mooie ochtendlucht in wit-blauw-grijze tinten; de zon was al een uur op toen ik daar gistermorgen langs fietste. (klik op de foto voor een vergroting).
Rechts zie je een uitsnede van het midden van deze foto waarop je drie lammetjes ziet.
De schapen stonden vredig bij elkaar en straalden een enorme rust uit.
Heerlijk om daar op de vroege morgen even bij te staan.
Meestal zijn lammetjes wit of zwart, maar deze zijn gespikkeld.
Als vanzelf gaan mijn gedachten dan naar het bijbelverhaal over het gestreepte en gespikkelde vee dat Jacob van zijn oom Laban als loon kreeg.
Laban vroeg aan Jacob „Wat zal ik U geven?” en Jacob antwoordde: “Uit uw kuddes al het gespikkelde en geplekte vee, al het bruine vee onder de lammmeren en het geplekte en gespikkelde onder de geiten.”
Jacob past dan een kunstgreep toe. Hij neemt roeden van groen populierehout en van hazelaar en kastanje; en hij schilt daarin witte strepen. Deze geschilde takken legt hij in de drinkbakken van het vee. Na het paren lammerde de kudde gesprenkelde, gespikkelde en geplekte dieren. Zo deed Jacob telkens weer en werden zijn kudden steeds groter.
Je vindt het hele verhaal in het bijbelboek Genesis, hoofdstuk 30. Hierbij een link naar dat gedeelte in de basisbijbel >>> Het verhaal over het vee begint bij vers 25.
Jacob zou handenwrijvend bij deze kudde hebben gestaan.
“Allemaal voor mij!”
Gek toch dat zo’n eeuwenoud verhaal meteen in mijn hoofd opplopt bij het zien van gevlekte lammetjes.
Achteraf is dat helemaal niet gek.
Er is zelfs een gevlekt schapenras dat ‘Jacob-schaap’ heet.
Echt waar.
Hierbij een link naar een website over schapenrassen>>> met meer informatie.
Jim
Hoi,
Ik ben benieuwd hoe de schapenfok-methode van Jakob werkt en ik heb al heel wat onderzoek gedaan naar moderne schapenfok-technieken. Echter, ik kan nergens iets vinden over geschilde takken van bepaalde boomsoorten die ervoor zorgen dat Jakobs schapen gestreepte lammeren krijgen. Zou het ook niet gewoon onlogisch zijn? Voor zover ik weet bepaald de genencombinatie van de ooi en de ram samen hoe de lammeren eruit gaan zien en het schillen van bepaalde takken kan daar toch geen invloed op hebben? Daarnaast, Jakob begon met een kudde van effen schapen (aangezien Laban alle gestippelde schapen snel en listig uit Jakobs kudde had verwijderd en aan zijn zoons had gegeven.
Deze dominee (https://www.kerkbladvoorhetnoorden.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=2291:de-bedrieger-van-de-bedrieger-bedrogen-)
heeft er ook wat grondiger onderzoek naar gedaan, maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat Jakob dit succes aan God te danken heeft en niet aan zijn eigen fok-skills.
Ik ben gewoon erg benieuwd of Jakobs fok-succes aan zichzelf te danken was of dat het meer een zegen was van God die hij ontving. Misschien kunt u me verder helpen omdat u hier blijkbaar al eens over na hebt gedacht?
Ik hoor graag van u,
Groeten,
Jim
P.S. waaruit maakt u op dat Jakob ‘ handenwrijvend’ bij zijn kudde heeft gestaan?
Ada
Dag Jim,
Bedankt voor je uitgebreide reactie op mijn blog over de ‘Laban&Jacob-schapen’.
Helaas moet ik het antwoord op het grootste deel van jouw vragen schuldig blijven.
Wat ik heb beschreven staat allemaal in Genesis 30, op het blog link ik naar dat gedeelte in de basisbijbel, dus dat kun je opzoeken.
Als hervormd kind ben ik in de jaren ’60 en ’70 opgevoed met de verhalen uit de bijbel.
Op school, op de zondagschool en thuis werden ons die verhalen voorgelezen en verteld.
Dat ik denk dat Jacob er handenwrijvend en voldaan bijstond, komt van het beeld dat destijds door ouders, leerkrachten en dominee’s werd geschetst, daar vind je in Genesis inderdaad niets van terug.
Als je vraagt naar mijn mening denk ik dat het niet zo belangrijk is hoe die kudde van Jacob tot stand kwam.
De bijbel is geen geschiedenisboek, het is een geloofsboek.
De verhalen uit Genesis werden pas opgeschreven toen het volk Israël in de Babylonische ballingschap zat.
Er zitten eeuwen tussen het gespikkelde vee van Jacob en het opschrijven van het verhaal daarover.
Het is de bedoeling dat we iets leren van die verhalen en dat we met die kennis iets doen in ons dagelijks leven.
Wat ik bijzonder vind aan de verhalen over Jacob, is dat hij niet eerlijk was en al helemaal niet sympathiek, maar dat dat voor God niet uitmaakt.
Wat ik daar van leer, is dat je niet perfect hoeft te zijn om op God te kunnen vertrouwen.
Het blog ging over wat het zien van de kudde met mij deed, niet over het fokken van schapen……
Dit antwoord is niet theologisch onderbouwd, het is mijn mening.
Als je graag eens met iemand in gesprek wilt over dit onderwerp, kan ik je in contact brengen met één van onze predikanten.
met vriendelijke groet,
Ada
Camps Henri
Hoi hoi, Jim s vraag is: Ik ben gewoon erg benieuwd of Jakobs fok-succes aan zichzelf te danken was of dat het meer een zegen was van God die hij ontving. Misschien kunt u me verder helpen omdat u hier blijkbaar al eens over na hebt gedacht?
Het is God die Jacob zegent met veel vee, zie Gen. 31:9-13
Shalom
Henri