Vandaag is het moederdag.
Vanmorgen in de viering in Roderwolde las voorganger Walter Meijles het gedicht voor van Ronald Ros, de winnende ode bij het boekenweekthema ‘Moeder de vrouw’.
(zie voor het gedicht deze link naar een artikel in het Dagblad van het Noorden van 23 maart j.l.).
Later in het dankgebed was er ook weer aandacht voor de moeder:
God werd dank gezegd voor het hebben van een moeder .
Maar er werd ook gedacht aan mensen die ‘loeders van moeders’ hadden.
Die zijn er ook.

Moederdag en vaderdag worden in ons gezin niet specifiek gevierd.
Bij ons thuis was het niet de gewoonte en zelf hebben we er ook niets mee.
(Lees hierbij het blog Aandacht voor elkaar uit 2016).

Gisteravond in de auto hoorde ik bij een programma van EO dat er aandacht werd gevraagd voor vrouwen die graag moeder hadden willen worden en die geen kinderen hebben gekregen.
Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend: je komt iemand tegen, je hebt het leuk samen, je trouwt en je krijgt kinderen.
In onze familiekring, vriendenkring: allemaal getrouwd en kinderen.
Maar uit mijn omgeving ken ik ook genoeg verhalen van mensen die dat niet hebben.
Sommigen uit overtuiging, maar sommigen ook tot hun verdriet.
En dan heb ik het nog niet eens over mensen die wel een partner hebben, maar ongewild kinderloos zijn.

Misschien wel eens goed om naast al het commerciële Moederdag-getoeter over bloemen, chocola en cadeaus en het gemekker over ‘die verplichte bezoekjes’ ook eens stil te staan bij mensen aan wie het moederschap door wat voor omstandigheden dan ook voorbij is gegaan.
Je hebt allemaal een moeder.
Maar niet alle vrouwen hebben kinderen.