Toen wij met onze kinderen op Lanzarote op zaterdagmiddag (rond een uur of half vijf) even naar Playa Blanca wilden vonden we het wel heel druk op de parkeerplaatsen rondom de stad. Wat een mensen. En allemaal verkleed? Vijf mannen in knalgele pakken met glitters en grote trommels? Overal zagen we mensen in kostuum richting het centrum wandelen en in de straten stonden dranghekken klaar.

Nieuwsgierig als ik ben liep ik het plaatselijke VVV-kantoor binnen.
Tussen de rekken met folders en kaarten zat een stralende mevrouw.
Ik vroeg haar wat er aan de hand was in Playa Blanca.
Met een glimlach van oor tot oor riep ze in haar Spaanse Engels: “Iet ies CARNAVAL!!!”
Huh?
Iet ies carnaval?
Het was 1 april.
Carnaval is toch overal in de wereld op dezelfde datum, namelijk 40 dagen voor Pasen?
Dat was bij ons in het weekend van 3 en 4 maart.
“Tonight iet ies GRANDE PARADE!”
De mevrouw zat zich ontzettend te verheugen op de komende gebeurtenissen, maar ik, calvinistisch als ik ben, wilde toch wel even van haar weten hoe dat dan zat met die data.

Ze legde het uit.
Het echte carnaval werd gevierd in de hoofdstad Arrecive op de datum dat het overal in de wereld wordt gevierd. Dat was dus begin maart. Heel veel inwoners van Lanzarote gaan daar dan heen om het carnaval te vieren.
“Wiet BIG FAIR (kermis) and GRANDE PARADE!”
Daarna hebben ze ieder weekend in een andere stad carnaval, waar dan ook veel bewoners van het eiland weer naar toe gaan.
Dat weekend was de beurt aan Playa Blanca.
‘Wiet BIG FAIR and GRANDE PARADE!’
Je moet het katholisicme en de bijbehorende vastentijd op Lanzarote kennelijk ruim zien.

Toen ik die zondag met mezelf de stadswandeling door Playa Blanca deed, wilde ik ook even naar de kerk die in het ANWB-boekje beschreven stond.
Op het kerkplein was de kermis en toen ik om de hekken heen de deur van de kerk had gevonden was die op slot. Een meneer die mij aan de deurklink zag rommelen gebaarde ‘you want inside?’ Op mijn bevestigende knikje wees hij om zich heen op de kermis en wees met zijn vinger naar zijn voorhoofd. Hij hoefde niet uit te leggen wat hij bedoelde.
Iet ies CARNAVAL!
In zijn beleving had dat helemaal niets met de kerk te maken.