Hoe kennen wij elkaar?
Ik ken Ada en Gerard van de Haven waar onze kinderen naar school gingen. Dat was een leuke tijd: regelmatig kwamen wij als ouders op school voor hand- en spandiensten en ouderavonden maar ook meehelpen aan de Rodermarktwagen met natuurlijk de gezellige nazit. Wij leerden in die tijd veel ouders kennen en we hebben elk jaar nog een reünie van de Havenstappers. Daarover heeft Ada verschillende blogs geschreven. Ada en ik zijn bijna even oud en ik herken veel in Ada’s blog als het gaat over muziek en opvoeding. Het is altijd gezellig praten met Ada en Gerard en ik zie ze graag.

Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben geboren op Urk, 30 juni 1960, en was tweede dochter in een gezin van zeven kinderen en een orgel.

Verliefd? Verloofd? Getrouwd?
Ik ben bijna 36 jaar getrouwd met Harm Holman, melkveehouder in Steenbergen.

In welke levensfase zit je nu, hoe vul je je dagen? 
Volgend jaar word ik 60 en ik denk nog altijd na over wat ik later wil worden. Ik ben docent  Nederlands in het vo geweest (vmbo en onderbouw havo/vwo) en heb nadat ik gestopt ben, nog regelmatig ingevallen. Ik heb nu al bijna twintig jaar mijn eigen bedrijf Scholare. Wat ik daar doe kun je lezen op mijn site: www.scholare.nl Ik zit in de redactie van een magazine voor begeleiders in het onderwijs, volg een cursus non-fictie schrijven op de SchrijversVakSchool in Groningen en hoop dit jaar af te studeren. Verder doe ik vrijwilligerswerk voor de kerk en Noordenveldleest.nl. Ik lees, fiets en wandel graag en tuinieren vind ik een ultieme bezigheid om mijn hoofd leeg te maken.

Wat wil je graag met de lezers delen?

Ada schrijft altijd zo mooi over haar geboortedorp, haar liefde voor het Drents en haar familie. Daar wil ik ook iets over vertellen.

Urk
Veel mensen reageren verbaasd als ik vertel dat ik van Urk kom. Urk is een bijzonder dorp en heeft ook een heel eigen dialect dat door iedereen wordt gesproken; makkelijk te verstaan maar moeilijk te leren door het specifieke accent. Een beetje zangerig. De zinsnede ‘Un kweeuwkien mit gerespelde keaze’ (een beschuitje met geraspte kaas) gebruik ik vaak om duidelijk te maken hoe het Urkers klinkt. Mensen hebben vaak geen idee wat dit betekent, laat staan dat ze het uit kunnen spreken. Deskundigen benoemen het Urkers zelfs als een unieke eigen taal en hebben veel onderzoek gedaan naar de oorsprong van dit dialect. Als je meer hierover wilt weten, lees je hier meer.

Urkers zingen graag, ik ook. Of dat nu komt omdat bijna iedereen op Urk naar de kerk gaat en makkelijk zingt of dat muzikaliteit in de genen zit? Geen idee. Jammer genoeg heb ik die muzikale genen niet. Mijn oudste broer wel, als enige uit ons gezin. Wij zingen graag samen op familiedagen en bij feesten. Wie nog eens ouderwets wil zingen kan op de woensdagavonden in de zomer in de Bethelkerk op Urk zijn lol op. Het is veel nostalgie, maar het heeft ook wel wat om met een volle kerk uit volle borst te zingen. Voor een impressie is dit een leuk filmpje, klik daarna op ‘Lichtstad met Uw paarlen poorten’; een tophit op Urk die bij elke begrafenis wordt gezongen. En als je dan toch op Urk bent, bezoek het leuke museum, maak een ‘gingkiestocht’ en een lekkere kuier langs de boulevard met vuurtoren en de haven.
Ze noemen Urk niet voor niets de parel van Flevoland.

Urk heeft natuurlijk ook een andere reputatie die steeds weer bevestigd wordt in de media: ze drinken veel, gebruiken drugs, zijn erg christelijk en brengen dat niet in de praktijk. Dat klopt, het zijn net mensen. Alle kerken zijn er aanwezig behalve de katholieke en als er niet één naar hun zin is, dan bedenken ze die zelf. Bijvoorbeeld de jongste kerk heet de Reformatorische Baptistenkerk…

Er is ook een andere kant: Urkers zijn over het algemeen enorm gastvrij, hebben veel humor en zijn erg gul. En ze praten veel en makkelijk over het geloof. Dat heeft twee kanten. Stelligheid en orthodoxie draagt meestal niet bij aan een goed gesprek. De SGP is de grootste partij op Urk en die bepaalt het gemeentelijk beleid. Daardoor is er ook veel frustratie bij mensen die wat ‘lichter’ zijn. Maar je hebt ook in de lichtste PKN-kerk nog steeds geen vrouwen in het ambt, laat staan op de preekstoel. En een dominee die homo is? Dat is reden voor een kerkscheuring! Hier geldt echt: zoveel hoofden, zoveel zinnen.

Als je nu vanaf Emmeloord Urk inrijdt, zie je dat Urk bijna aan Tollebeek vastzit. Veel nieuwbouw dicht op elkaar, veel auto’s, veel te veel mensen op een klein stukje grond. ‘Urk dat is een soetendal, wie is er is, die blijft er al’…zo luidt een zin uit het Urker volkslied. Ik bleef er niet en ging weg na de middelbare school. Mijn ouders en één broer bleven er wonen. Ik kom er nog graag, mijn vader is 92 en woont daar nu in een verzorgingshuis waar hij uitstekend en liefdevol verzorgd wordt. Ik ben ook altijd blij als ik weer naar huis ga. Voor mij was en is het te benauwd. Ik houd van ruimte!