…goeiig…

Gisteren beloofde ik het al: een blog over een sprookjesboek. Mijn broer kreeg op vijf-jarige leeftijd in 1969 van Sinterklaas een kinderboek in zijn zelfgemaakte schoen op de kleuterschool; een cadeau dat ik ook fantastisch vond.
Het was een sprookjesboek met heel veel plaatjes. Het boek werd eerst voorgelezen, later door hem zelf gelezen, maar daarna verloor Henk zijn belangstelling voor de sprookjes; er waren immers begin jaren ’70 veel leukere boeken voor jongens.

ROSE?!?

De sprookjes, met tekeningen van Rie Cramer, verhuisden naar mijn kamer.
Dat het boekje helemaal uit elkaar is gevallen komt door mij.
Stukgelezen heet dat.
Dat kwam omdat er op iedere pagina wel een tekening stond.
Mooie, lieve plaatjes uit een romantische wereld van vervlogen tijden.
Blozende prinsesjes, schattige kindjes, knappe prinsen, reuzen, dwergen: zelfs de wolf die Roodkapje opvrat ziet er uit als een goeiige herdershond.
Dit blog heb ik gelardeerd met die plaatjes die me terugbrengen naar mijn meisjeskamer aan de Servatiusstraat. Als ik ze bekijk komen de vragen die ik als kind bij de tekeningen stelde weer boven.

Van roodbruin….

Waarom hebben Hans en Grietje lapjes om hun voeten?

….naar grijs!

Waarom heeft Doornroosje een rose trouwjurk?
Eind jaren ’60 waren alle trouwjurken namelijk wit.
Waarom was het haar van Assepoester nadat ze betoverd was door de fee grijs?
Als ze aan het werk was was haar haar roodbruin!
Hoe kan het dat die spiegel die stiefmoeder van Sneeuwwitje de mooiste vindt?
Ik vond haar erg lelijk….
Waarom had de Rattenvanger van Hamelen de veters tot zijn knieën om zijn benen gewikkeld?

De tekeningen zijn gemaakt door Rie Cramer, die ook de teksten voor de sprookjes schreef. Ze is een beroemde Nederlandse illustratrice en schrijfster; haar boeken zijn erg bekend. Van haar hand is ook het ABC-boekje (A is een aapje, dat eet uit zijn poot), ‘Oude rijmpjes

Veters tot de knie?

en versjes’ (dat we bij de geboorte van Frea kregen als kraamcadeautje) en massa’s andere kinderboeken. Google maar eens op ‘Rie Cramer’.

Lilluk.

Lapjes om de voeten.

Deze weken ben ik bezig met het verzamelen van boeken die naar de boekenmarkt kunnen.
Het sprookjesboek van Rie Cramer met 8 sprookjes van Moeder de Gans mag de naam boek eigenlijk niet meer dragen. Het zijn twee harde kaften met daar tussenin veel losse blaadjes, hier en daar aan elkaar geplakt met verstaft plakband.
Maar het komt niet te koop op de boekenmarkt, al was het alleen maar om het gelukzalige gevoel dat ik nog steeds kan oproepen bij het plaatje van Hans en Grietje beladen met geld en sieraden van de heks.
Die op dat moment een helse dood stierf in haar eigen oven.
Hoezo tere kinderziel……..