Donderdag kwam tante Trijn een dagje naar Roden.
Een dagje voor ons tweeën; geen boodschappen, geen lunch buiten de deur, alleen bij elkaar zitten, foto’s kijken, praten en luisteren.

Ze had gehoord dat wij weer een videorecorder hadden die het deed en had daarom twee videobanden meegenomen om nog eens te bekijken.
Eén film was uit 1969, gemaakt door de destijds 27-jarige ome Jo, de jongste broer van mijn vader. Meer over hem weten? Lees dan het blog van 21 juni 2017: Ome Jo en Rudolf Schock >>>

Foto gemaakt van TV-scherm.

Na de lunch (lekker thuis met warme afbakbroodjes) zaten we samen op de bank en speelden de film af.
Ome Jo op de bank klierend met zijn hondje Fanny.
Mijn broertje, destijds 5 jaar.
Opa en oma in hun huis aan de Herderstraat in Klazienaveen.
Opa in de tuin.
Oma spek bakkend aan haar fornuis.

Bewegende beelden van mijn oma die al in 1970 overleed.
Wat mooi en wat bijzonder.
Daarna kwamen de beelden van het huwelijk van tante Trijn en ome Wim in 1969.
Zag ik mijn vader als 37-jarige als getuige een handtekening zetten.

Stilletjes zaten we met z’n tweeën op de bank.
Af en toe verduidelijkte tante Trijn wat en af en toe vroeg ik wat.
We maakten even een sprong terug in de tijd; het was echt tijden geleden dat ik deze film gezien had en wat is het dan fijn om hem samen met tante Trijn nog eens te bekijken.
“Een film met beelden van hen die ons nog zo dierbaar zijn” zei ze.
Zo is het.

De andere video was van het huwelijk van Willem Alexander en Maxima.
Heel anders dan die uit 1969, maar ook ontzettend genieten.
Nu waren we ook minder stil.
“Och, wat nog jong hè”?
“Wat een bijzondere preek, wist ik eigenlijk niet meer.”
“O kijk, Claus. Wat zag hij er toen al slecht uit. Hé, Friso doet de schriftlezing. En die Argentijnse priester, was die er toen ook?”
Het duurde een uur en in dat uur beleefden we de trouwdag van ons koningspaar opnieuw. Ondertussen wisselden we herinneringen uit van hoe we het destijds beleefd hadden én memoreerden nog even HET balkon…….

De video’s blijven aan de Boskamp.
Zij heeft geen videorecorder en haar jongens zijn absoluut niet geïnteresseerd in de Oranjes.
Ze ging naar huis met een tas vol tijdschriften; ‘Vorsten’ natuurlijk!
Wat een heerlijke dag.
Met een oranje randje!