Dit najaar kreeg ik een app van Frea met een link naar de website van de Menkemaborg in Uithuizen.
Er was daar een tentoonstelling onder de titel ‘Vrouwen van de Menkemaborg’.
“Zullen we daarheen?”
Goed idee.
“Misschien willen Carlijn en Harriët ook wel mee.”
Vind dan maar eens een datum……. het werd zondagmiddag 1 december.
De Menkemaborg is een prachtig bewaard gebleven Gronings kasteel uit de 14e eeuw.
In de loop van de jaren hebben er verschillende families op gewoond.
De nadruk lag bij deze tentoonstelling op de vrouwen en we leerden veel over hen.
Dat het belangrijk was dat ze ‘een goede partij’ waren die geld en goederen inbrachten.
Dat ze soms nog spinterjong waren als ze trouwden.
Dat het krijgen van een kind een levensgevaarlijke gebeurtenis was; een aantal van de Menkemaborg-vrouwen overleed jong in het kraambed.
We kregen uitleg bij een schilderij van een schattig meisje.
Het bleek een jongetje te zijn; jongetjes hadden tot halverwege de negentiende eeuw tot hun vijfde jaar jurken en rokken aan, dat was namelijk veel praktischer bij het toiletbezoek.
De kinderen op de schilderijen keken ons trouwens tamelijk ernstig, soms droevig aan.
Vanuit de gang kon je naar de verschillende kamers; met een trapje naar beneden kwam je in de keuken. Daar was ik verbaasd over de immense ruimte waar we toen in kwamen: die liep onder de boven-kamers door.
Er was een kookkeuken, er waren grote bergruimtes en een soort woon-slaapkamer, waar vroeger de bedienden woonden en sliepen.
Er stonden kommetjes met kruiden (kruidnagel, foelie enzo) en we konden recepten bekijken uit de handgeschreven kookboeken van de borg.
Er waren zelfs bedsteden waar het bedienend personeel kon slapen.
Wij bedachten dat het dan in de winter wel heel koud zou zijn, maar we werden gerustgesteld: de familie woonde alleen maar in Uithuizen van april tm oktober.
In de winterperiode woonde men in hun huis in stad Groningen.
Vanuit de keuken kon je nog een trapje naar beneden, dan kwam je in de kelder.
Ook al zo groot; er stonden daar stellingen waar appeltjes in lagen tte drogen, het rook er heerlijk.
Maar als je praatte was er in die gewelven ook een hele mooie galm.
Eén van de dochters opperde “Zullen we even zingen?!”
Driestemmig (want we hebben geen bas in ons midden….) zongen we ‘Away in a manger’ en ‘We three kings’ in de bijzondere kelder-akoustiek.
In één van de laatste kamers ontdekten we een heuse draagstoel.
Daar kunnen onze dames zich helemaal niks bij voorstellen.
‘Daar kun je dan in zitten en dan word je gedragen door bedienden en dan hoef je zelf niet met je voeten door de modder?”
Het onbegrip stond met uitroeptekens in de denkbeeldige tekstwolkjes boven hun hoofd.
De Menkemaborg is nog open tot 29 december; in januari en februari is de borg dicht, dan houden ze er grote schoonmaak.
Een bezoek aan deze borg is beslist de moeite waard: niet alleen het interieur is het bekijken meer dan waard, maar ook de tuinen zijn erg mooi.
Hierbij een link >>> naar hun website.
Als je gaat: verbaas je over de leeuwen bij de ingang.
Onze dochters stonden er hikkend van de lach bij.
“Wat zou die leeuw nou denken…?!”
Klik op de foto voor een vergroting.
Geef een reactie