Zaterdagmiddag verzamelde ons hele gezin zich rond zes uur om de grote eettafel voor boerenkoolstamppot. Toen iedereen worst en stamppot op z’n bord had was het even helemaal stil. Eten. Wim vond dat we dat bijzondere moment moesten koesteren, maar dat leverde gelijk weer commentaar op, zodat de weldadige stilte welgeteld 4 seconden heeft geduurd.

Na het eten moest er nog van alles gebeuren voor we met Sinterklaasavond konden beginnen. De oude slaapkamer van Carlijn was verboden gebied en lag bezaaid met pakpapier en plakband, de printer draaide nog overuren en de computer moest eigenlijk nog door zes mensen tegelijk gebruikt worden; maar rond acht uur was iedereen dan zover.

We hadden een ouderwetse pakjesavond met veel gedichten, suikerbeesten en pepernoten, veel fopcadeau’s en ontzettend veel plezier. Mijn territoriumdrift op kantoor gaf aanleiding tot een gedicht én een soort hekwerkje met teksten om mijn collega’s op een afstand te houden.
Verder was ‘de kerstboom vóór Sinterklaas’ op mijn bureau een doorn in het oog van de Goedheiligman. Onder het gedicht stond ‘van een verdrietige Sinterklaas….’.
Mea culpa.
Ik moest beloven mijn leven te beteren; bij deze staat het genoteerd.

We hadden gisteravond een primeur in de vorm van een lied, speciaal opgenomen voor deze avond.
Harriët had het gemaakt en het was op de melodie van ‘de Dodenrit’ van Drs. P.
Het onderwerp was het tomeloze plantjes-koop-gedrag van Carlijn. Net als in het origineel (man in slee die steeds een gezinslid opoffert aan de wolven) gaat Carlijn op pad om plantjes te kopen, waarbij ze één voor één lastige familieleden uitschakelt.
Het was hilarisch.
Op het laatst moesten we allemaal meezingen bij ‘Troika hier, troika daar”, maar in plaats daarvan moesten we zingen ‘Planten hier, planten daar’, waarbij door Harriët de meest idiote zinnen werden gezongen.

Maar er kwam ook heel veel ander moois voorbij. Sommige dichters veroorloofden zich dichterlijke vrijheden, soms met uitleg daarbij in het gedicht. Als voorbeeld hierbij een foto van zo’n bijzonder fragment. Hierbij rijmde het woord ‘passie’ op ‘privassy’. Klik op de foto voor een vergroting.

Toen alle cadeautjes waren uitgepakt en alle gedichten voorgelezen concludeerden we met elkaar dat we het met recht ‘een heerlijk avondje’ konden noemen.  Eigenlijk had iedereen wel een sneer onderuit de zak van Sinterklaas gekregen, maar ook leuke cadautjes en complimenten. We luisterden nog één keer naar het geweldige lied van Harriët en smeedden vervolgens al weer plannen voor het volgende samenzijn: kerst.
Dat duurt nog maar twee en een halve week.