Tijdens ons verblijf in het Ona-hotel in Marrakech genoot ik iedere ochtend van twee glaasjes Marokkaanse muntthee.
Mierzoet en bitter tegelijk.
Ook toen we tijdens ons bezoek aan de Medina neerstreken op een dakterras voor een lunch bestelde ik een potje van die heerlijke thee.
Het smaakt heel anders dan de Minty Morocco thee die je trekt van de zakjes van Pickwick hier in Nederland.
Dat komt omdat het heel anders wordt bereid.
In Marokko wordt de muntthee uit kleine theeglaasjes gedronken.
De bereiding daarvan is strikt ritueel. Eerst wordt de groene thee, die de basis van muntthee vormt, in een metalen theepot gedaan en met een scheut kokend water gewassen.
Na het water af te gieten, gaan de suiker en verse blaadjes van de aarmunt in de pot en wordt het kokende water erop geschonken.
Vervolgens worden enkele blaadjes verse thee toegevoegd.
De thee moet daarna nog 5 minuten doorkoken.
Het eerste glaasje thee dat uit de pot geschonken wordt, wordt weer teruggegoten in de pot zodat alle smaken goed door elkaar trekken.
Daarna worden de glazen ingeschonken, het liefst van zo hoog mogelijk zodat er een laagje schuim op de thee komt.
Bovendien staat het hoog inschenken van de thee symbool voor de gastvrijheid.
Dit wordt vooral dan ook gedaan als er bezoek komt, want hoe hoger, hoe gastvrijer.
Vriendin Sinet zag iemand zijn thee zo hoog inschenken en wilde dat ook proberen.
Het viel nog niet mee; praktisch als ze is zei ze: “Je kunt in plaats van de pot zo hoog optillen ook gewoon het glas naar beneden doen. ”
Tuurlijk. In onze groep kijkt niemand op of om van zo’n ontdekking; zulke dingen horen gewoon bij haar.
In de hop on hop off bus waar we in zaten vertelde men ook over de Marokkaanse thee.
De thee hoort bij het Marokkaanse leven en is ook een beetje zoals het leven.
De eerste slokken zijn bitter, net zoals bij de geboorte aan het begin van een leven.
De thee uit het midden is sterk, zoals de mens gedurende zijn leven sterk is.
De laatste slokken zijn zoet, zoet als de dood.
Bij die laatste woorden reageerde bijna iedereen in de bus met een lachje en/of een opmerking…. de dood wordt internationaal kennelijk niet echt als ‘zoet’ gezien.
Meer lezen over onze avonturen in Marokko?
1. Marrakech – Een stad in een stad.
2. Niet te animeren
3. Arganolie
4. Arabisch. Maar gelukkig ook Frans
5. Cascade
6. Ryad Zinnia
7. Toeristen = geld
8. Thee
9. Europeaan in Afrika
10. Ditten & Datten uit Marrakech (slot)
Geef een reactie