Hemelvaartsdag – vriendendag.
Al 40 jaar.
Gistermorgen zaten Gerard en ik met z’n tweeën aan de koffie in de tuin, want de vriendendag ging dit jaar niet door.
We zouden dan met z’n achten zijn en dat mag nog niet in het Coronatijdperk.
Twee van ons werken in de zorg en het is niet verstandig.
Zegt ons verstand.
Maar ons gevoel zegt wat anders.
Aan de andere kant: we hebben ons 40-jarig jubileum al gevierd in februari toen we met z’n achten naar Marrakech gingen.
Achteraf bezien een wonder dat we dat nog in alle vrijheid hebben kunnen vieren.
En we hebben halverwege juni een zondagmiddag afgesproken voor onze eerste afspraak na Corona.
D.V.
We zijn maar niet te lang stil blijven staan bij de ‘lege’ hemelvaartsdag.
We zijn naar een afgelegen plek in ons land gereden waar we geen drommen mensen verwachtten: Wierum.
Waar ligt dat?
Noord Oost Friesland aan de Waddenzee, zoek het maar eens op op de kaart.
Daar was het beslist minder druk dan in Scheveningen.
Op weg naar Wierum toe kwamen we door Paesens/Moddergat.
Je zou denken: “Dat is toch in the middle of nowhere?” maar daar was het werkelijk een drukte van belang! In Wierum daarentegen viel het gelukkig erg mee. We maakten een 
wandeling door het dorpje, picknickten op de dijk met uitzicht op de Waddenzee (zie foto, klik op de afbeelding voor een vergroting) en lagen languit in het gras in de zon. Naast ons blaatten de schapen en hun lammeren, boven ons krijsten de meeuwen en voor ons gakten de ganzen en eenden; verder kochten we nog een ijsje in de plaatselijke kroeg. Er stond niet eens een rij.
Heerlijke middag.
Een uitgebreid blog over Wierum volgt één dezer dagen.
Voor de liefhebbers: hieronder een aantal linken naar onze vriendendag in voorgaande jaren.
Sweet memories.
Geef een reactie