Na mijn oproep van gisteren meldde zich gelijk al mijn eerste ‘guest’: oudste dochter Frea.
In de categorie ‘Frea’s obsessies’, een verhaal over De Tuin.
In mijn laatste Nottinghamse huis, waar ik samen met Jon woonde, had ik voor het eerst een echte grote tuin. Ik ging helemaal los met planten en zaaien: ik bouwde kleine kasteeltjes van koffiedik en scherpe leisteen stukjes om mijn pompoenplantjes te beschermen tegen de slakken en was uren bezig met heuse veldslagen tegen het onkruid. Het onkruid bleef lang genoeg weg voor een rode biet om te groeien, maar de slakken
Nieuw blad
hadden het idee dat mijn kasteeltjes hun nieuwe landhuisjes waren.
R.I.P. pompoentjes.
Vorig jaar, aan de Padangstraat, hadden we geen buitenruimte.
Officieel niet dan. Er hing wel een noodladder die naar het dak van de schuur van de onderburen leidde. Daar konden wij na een paar keer proberen best makkelijk op en af vanuit het raam. Er bleek daar ook best ruimte te zijn voor een paar tomatenpotten, Jon maakte van ijzerdraad een hele rits hangers voor plantenbakken, en toen hadden we opeens een moestuin. In die ‘tuin’ hebben we meer verbouwd dan in die hele dikke tuin in Engeland, het lastigste was na een biertje weer naar binnen klimmen.
Sinds december hebben we een upgrade: we hebben nu een Echt Balkon. Al gauw hadden
3D planten tetris
we een constructie met kabels en haken tegen de wind, en begon het 3D-planten-tetris: hoeveel groenten kun je kweken op twee vierkante meter? Heel veel, blijkt: we hebben zes soorten kruiden, tomaten (met overkapping tegen de zon, tere dingetjes), courgette, radijs, rucola, sla, een paar preien die heel raar doen (volgens mij hebben ze een vrij losse relatie met zwaartekracht), bosuitjes, een Perongeluk Paksoi, en nu ook drie cantaloupe plantjes(!?).
Balkon met opstijgende radijsjes
Voor bijtjes hebben we twee potten wildbloemen, bakjes lavendel, een Onverwoestbaar Paars Plantje, en nu ook Perongeluk Bloeiende Paksoi. Onze radijsjes hebben inspiratie gekregen, en willen ook heel graag bloeien. Helaas worden ze dan heel bitter, dus pluk ik de hele tijd die bloemknoppen eruit. Behalve van een, want ik ben wel benieuwd wat voor bloem daar uitkomt…
Door al het geplant hebben we inmiddels een huisdier: een echte leaf-cutter bee (hierbij een link naar meer info over die bij) die af en aan vliegt met stukjes blad om
Hangy boys
in de Perongeluk Paksoi hanger een nestje te maken. Volgens het internet moeten we de pot in de winter in de schuur hangen, dan kunnen ze daar overwinteren, en dan hebben we in de lente zes tot acht baby bijtjes. We gaan zien of we dat aankunnen qua verantwoordelijkheid.
Elke keer als ik bel met familie of vrienden krijgt het telefonisch slachtoffer een rondleiding door onze tuin. Had je die vorige week ook al gezien? Ja maar nu hebben we ook kaneelbasilicum, en de courgette heeft een nieuw blad! Ik stuur iedereen fotos van
versgemaakte rucola-pesto (hierbij een link naar het recept). Als het regent rond koffietijd ga ik alsnog met
Pestooooo
paraplu en al op het balkon mijn koffie drinken om de koriander te inspecteren op bladluis, en ik zet op warme dagen een dekseltje met water buiten voor Polly de Bij.
Ja je zou kunnen zeggen dat ik wel blij ben met De Tuin.
