Op hemelvaartsdag brachten wij een bezoek aan Wierum.
Toen schreef ik al over onze picknick aan de Waddenzeedijk en beloofde een vervolg.

Steeds als we ergens naar toe rijden om een wandeling te maken of om te fietsen zijn we aangenaam verrast door wat we aantreffen.
Wierum ligt echt in een uithoek van Nederland, boven in Noord Oost Friesland.
Op de kaart zie je een dunbevolkt gebied met hier en daar een vlekje: dat zijn de piepkleine dorpjes die daar liggen.
Toen we aankwamen zetten we onze auto neer bij de blikvanger van het dorp: de kerk die bovenop een terp staat.
De kerk stond vroeger midden in het dorp, maar in de loop der tijden is de noordoostelijke kant van het dorp door overstromingen in zee verdwenen.
Het dorpje is ontstaan op een brede terp; het wordt in 1335 voor het eerst in de geschriften vermeld als Weyrum en had een open verbinding met de zee.
Van oudsher was het een echt vissersdorp.
Een ramp trof het dorpje in 1893: toen vergingen er 13 van de 17 vissersboten tijdens een zware sneeuwstorm.
Daarbij kwamen 22 vissers om het leven. Een vissersmonument bij de zeedijk herinnert aan deze gebeurtenis.

Tijdens onze wandeling door Wierum verbaasden wij ons over de vele mogelijkheden om te overnachten in de kop van Friesland: Bed & Breakfast, Zimmer frei, huisje te huur: je kon te kust en te keur.
Verder zijn er in de buurt veel campings en recreëermogelijkheden, zoals het Wadloopcentrum.
Je loopt door smalle straatjes langs oude huisjes, maar er is ook nieuwbouw.
Als je het dorp naar het zuiden uitloopt kijk je uit over eindeloze weilanden, het beeld dat we zo goed kennen van Friesland.
Aan de noordkant ligt de Waddenzee; op het moment dat wij daar waren was het eb; hoe hoog het water daar kan staan zag je aan de waterstandenpaal.

Voor de kerk vonden we het beeld van de wjirmdolster.
Weet je niet wat dat is?
Wisten wij ook niet; het blijft Friesland hè?
Hierbij een link naar de website Afanja’s weblog (even naar beneden scrollen) met een foto van het beeld en uitleg.