28 augustus: Er is er één jarig…..!

Deze maand bestaat de website ‘de Waarde van de dag’ 6 jaar.
In het blog ‘Wat voor klus dan’  heb ik al verklapt dat ik die verjaardag ga combineren met mijn eigen verjaardag in oktober.
De klus, het schrijven van een boek ter gelegenheid van beider verjaardagen, vordert gestaag. Er zijn al een paar critici/intimi  aan het meelezen. De website krijgt ook een andere lay-out en ook daar zijn we al wat verder mee.

Ieder jaar kijk ik in het website-verjaardagsblog even terug op het afgelopen jaar.
In augustus 2019 bracht Gerard bijna 3 weken in het UMCG door voor een (goed geslaagde) stamceltransplantatie. Daarna volgende de revalidatie en tussendoor plaatste ik vakantieverhalen van Rügen en Ootmarsum.
Het jaar kabbelde rustig verder. Er was onrust op mijn werk waar ik af en toe over schreef, de cantorij kreeg een nieuwe cantor, was het Christmas Carols zingen met het PKN-koor een groot succes en genoten we van dik twee weken kerstvakantie.

In het eerste blog van 2020 citeerde ik een zin uit een column van Wim Beekman.
Mag het nieuwe jaar alsjeblieft ook een gewoon jaar worden? In alle rust, in alle ontspanning. Waarin het komt zoals het komt, en gaat zoals het gaat. Dat je gewoon je best doet en dat je hoopt dat het uiteindelijk goed zal zijn. De weldaad van het gewone.

Het werd geen gewoon jaar. Onze reis naar Marokko/Marrakech in februari ter gelegenheid van 40 jaar vriendschap met onze vriendengroep uit Hoogersmilde blijkt achteraf een wonder.
Dat het nog kon!
In maart overkwam ons wat de hele wereld overkwam: lockdown door het Covid19-virus.
Het mooie van dit blog is dat je terug kunt lezen hoe het was.
Want je vergeet namelijk heel snel hoe het was.
Ik kan de paniek nog voelen die in mijn borst omhoog kroop op vrijdag 13 maart die mij het ademhalen bijna belette. In die week daarna had ik een belangrijke vergadering op mijn werk die ik moest notuleren, ik had een sollicitatiegesprek, een Lohues-avond in Hardenberg en en en……

Inmiddels is het augustus.
Mijn ademhaling is al lang weer onder controle en ik heb veel geleerd de afgelopen maanden. Het leven gaat gewoon door, maar anders dan anders.
We doen al weer voorzichtig leuke dingen met kinderen, familie en vrienden en genieten daar nu meer van omdat we goed beseffen dat niets vanzelfsprekend is.
Ook in coronatijd hielp het schrijven van een dagelijks blog om de situatie van een afstandje te bekijken en te reflecteren.
Met Ede Staal zou ik willen zeggen: het het nog nooit zo donker west 

Met veel plezier begin ik dus aan jaar 7!

Vind je het leuk om die jaarlijkse evaluaties te lezen?
Hierbij een link naar het blog dat ik vorig jaar schreef toen het eerste lustrum werd gevierd.
Onderaan dat blog staan links naar de ‘verjaardagsblogs’ uit voorgaande jaren.