Wij kwamen in 1989 in Roden wonen; veur een Smildiger as ik een grote overgang.
Met twee kleine kinder veul het mij in eerste instantie niet met um mien drej te vinden.
Dattig jaor later kiekt wij met een glimlach trogge op die eerste jaoren.
“Ha’j heimwee naor Hoogersmilde dan? A’j in Roden woont?”
Het onbegrip stun soms in koeieletters boven de heufden van Rôners die hier heur hiele leem al woont.
Ja. Heimwee naor Hoogersmilde.
En netuurlijk niet allent naor het dörp, maor ok naar mien va en moe, de femilie, de vrienden, het koor, de karke, körtom ALLES.
De eerste weken ha’k d’r boekpiene van.
Over de eerste kennismaking met de Rodermarktparade gung een column die ik dizze weke much schriem in de rubriek ‘Moi Noordenveld’ van De Krant.
Gien onverdield genoegen, die eerste kennismaking.

Woon ie niet in de buurt en bi’j beneid naor dat verhaol?
Hierbij een link naor het PDF 2020.10.08 Gien Ronermarkparade
Bij dit stukkie haar ik ok een mooie foto inleverd van die eerste pries die wij destieds wunnen met ‘de Haven’, maor kennelijk was mien tekst te lang, want de foto hebt ze d’r niet bij ofdrukt.
Vandaag as bonus bij dit blog: foto’s van de winnende wagen met de grote schoen bewoond deur een moezenfemilie.
Frea zit as moessie veur op het picknickkleedtie met Oana.
A’j op de foto’s klikt wordt ze wat groter, dan zie’j Gerard d’r ok nog opstaon, links.
Bijna dattig jaor jonger.
Nog gien spat veraanderd!