Zeg je Boney M. dan zegt iedereen ‘Daddy Cool’ of ‘By the rivers of Babylon’.
Een beroemde Duitse popgroep in de jaren ’70; alle hits kon ik woordelijk meezingen, maar ik had geen LP’s of cassettebandjes van de groep.

Toen ik nog bij mijn ouders thuis woonde paste ik veel op bij onze buren; op nr. 11 woonde een stel met twee kleine meisjes en op nr. 15 een paar met twee jongetjes.
Op zulke avonden had ik het rijk alleen: meestal nam ik huiswerk/boeken voor de

Servatiusstraat 13

boekenlijst mee, keek naar een tv-programma of zette een muziekje aan.
De muziekvoorraad op beide huisnummers was op z’n zachtst gezegd heel verschillend; op nummer 15 was de verzameling een stuk heftiger dan die op nummer 11.
De buren waren toen eind twintig, begin dertig en hadden dus qua muziek nog een heel stuk jaren ’60 meegekregen.
Mijn broer (die later ook veel bij de buurtjes oppaste) en ik leerden op de oppasavonden heel veel muziek kennen die bij ons thuis niet voorbij kwam.

Op nummer 11 hadden ze de LP ‘Love for sale’ van Boney M.
Met een foto op de hoes………niet te geloven; als je onderstaande link met de muziek van Boney M. aanklikt komt de voorkant van de LP in beeld.
Zo slecht, dat hij in Engeland niet in die vorm mocht verschijnen.
Het 10e nummer op die LP was Still I’m sad.
Dat vond ik het mooiste nummer.
Het werd echt ‘sad’ gezongen, de treurnis kwam je vanuit de groeven van de LP tegemoet.

Later hoorde ik dat het origineel van de Yardbirds was.
Dat heb ik wel eens opgezocht, maar dat vond ik toch minder mooi.
Dit nummer van Boney M. is het enige nummer van die groep dat op één van mijn playlisten van Spotify staat; als het voorbijkomt zit ik even weer op het ‘jaren-zeventig-bankstel’ op nummer 11.

Luister maar eens naar het lied in twee versies:  hierbij een link naar Still I’m sad van Boney M en hier vind je de uitvoering van de Yardbirds.