Zoals al eerder aangekondigd: wat ik zou publiceren in het boek dat niet zal verschijnen komt in blogs aan de orde in de nieuwe blogserie ‘Te boek….. of niet te boek’. Nu nog voluit geschreven, maar in de volgende delen afgekort als TBONTB.
Vandaag een blog over het eerste hoofdstuk: ‘Wat kleurt mijn dag?”
Als je in het menu klikt op ‘Home’, dan kun je in het sub-menu naar ‘Wat kleurt mijn dag’.
Op die introductiepagina schrijf ik over de inhoud van mijn dagen; daarbij link ik ook naar vier blogs die een mooi voorbeeld zijn van hoe mijn dag soms wordt bepaald door kleine voorvallen.
Voor dit thema schreef ik ook nieuw blog onder de titel ‘Dagjesmensen’
2020: Dagjesmensen. Wij?
In de zomer van 2020 werden we met z’n allen in de greep gehouden van corona. Anderhalve meter afstand, geen handen schudden, regelmatig handen wassen en/of ontsmetten en hoesten en niezen in je elleboog. Wij gingen niet op vakantie naar Zweden; in plaats daarvan deden we in september een huizenruil met een vriendin in Baarn. Dat betekende een zomer lang doorwerken, maar wij deden iedere week wel één dag iets vakantie-achtigs. Dagje dierentuin in Emmen met dochters en schoonzonen, een dagje fietsen met een lunch en een terrasje of een dagje uit met neef Cor.
Donderdagavond 13 augustus kwam Gerard ’s avonds thuis om 17.15 uur.
“Zo, mijn weekend is al begonnen, ik heb morgen een vrije dag!”
Het zou mooi weer worden vrijdag en ik had net die week ontdekt dat ik meer vrije dagen tot mijn beschikking had dan ik dacht dus ik zei: “Zal ik morgen ook vrij nemen?”
Vrijdag 14 augustus nam ik dus een snipperdag; die morgen bracht ik door achter mijn computerscherm, bloggen en werken aan het boek en ’s middags was het warm en gingen we fietsen in de buurt van Eernewoude. (Op de afbeelding het pontje bij De Veenhoop). Toen we door een druk en zeer toeristisch deel van Eernewoude fietsten zei Gerard: “Druk man hier. Campinggasten, booteigenaren, huurders van vakantiehuisje en natuurlijk veel dagjesmensen. Dat zijn wij ook.” (Lees meer over deze dag in ‘Omdenken in Friesland‘.)
O? Zijn wij dagjesmensen? Een oubollige naam vind ik dat.
Wat zijn eigenlijk dagjesmensen? Ik zocht het op.
Mensen die een toeristisch reisje maken zonder overnachting.
Ja, dat klopt wel. Was ik dus een dagjesmens.
De dagjesmensen sloten hun dagje af in Roden.
We streken neer op het terras van Bella Sardegna waar we genoten van een wit biertje, knisperkoude zoete witte wijn en een pizza.
Een onverwachte vrije dag die van ons dagjesmensen maakte; we overnachtten immers weer gewoon in ons eigen bed.
Onder ‘Home’ in het menu vind je naast ‘Wie ben ik’ het submenu: ‘Wat kleurt mijn dagen?’
Onder andere dit dus: onverwacht een vrije ochtend om te schrijven en ’s middags zomaar een dagjesmens worden.
Meer lezen over het boek 1960 -2020?
Hierbij een link naar de verzamelpagina van de deze blogreeks ‘Te boek ….. of niet te boek’.
Geef een reactie