Het jaar in de titel van dit blog is voor mij een bijzonder jaar geweest.
Eind februari van dat jaar overleed mijn vader plotseling en eind maart waren we 25 jaar getrouwd; ter gelegenheid daarvan gingen we met onze drie dochters naar Rome.
Toentertijd werkte ik bij Christine Brons, kinderpsycholoog in Groningen.
Het was mijn eerste jaar als alt bij de Catharinacantorij; met de alt naast mij kon ik het prima vinden.
Zij was manager bij Lentis en ze kreeg 16 uur secretariële ondersteuning ondersteuning toegewezen.
Lang verhaal kort: ik werd die secretariële ondersteuning; mijn eerste werkdag was 1 juni 2008.
10 fantastische jaren heb ik met haar samengewerkt.
Toen kreeg ze ander werk en brokkelde de afdeling waar ik voor werkte heel langzaam af. Andere heren, andere wetten.
Soms voelde ik me als het volk Israël in Egypte: “Toen kwam er een farao die Jozef niet gekend had……”
Twee jaar zwierf ik door Lentis. Stukje ondersteuning bij die, agendabeheer bij die, projectmanagement van een project dat niet echt een project werd…..lastig.
Sinds twee maanden weet ik dat ik ook in de Kliniek Groningen niet kan blijven.
De teamleider waar ik nu voor werk heeft ander werk gekregen en wordt niet vervangen, ergo: vanaf 1 januari geen werk meer voor Aaltje.
Moedeloos werd ik er van.
Door corona werkte ik al veel thuis en het vooruitzicht van boventalligheid was niet heel goed voor mijn motivatie.
De hoofdrekenaars onder jullie hebben al wel gezien: vandaag was ik twaalf en een half jaar in dienst bij Lentis.
Er was een klein feestje georganiseerd: er waren bloemen, er was een toespraakje, er was een mooi cadeautje van de Activiteiten Begeleiding en er was gebak.
Jubileum en tegelijkertijd afscheid, want samen met mijn manager was ik vandaag voor het laatst fysiek op de kliniek.
Vanmiddag zat ik wat verloren aan de thee met een unheimisch gevoel.
Bloemen in de vaas, laptoptas met telefoon in de hoek van de keuken. En nu?
Rond 16.45 uur ging de telefoon.
Manager Algemene Zaken van een secretariaat van een Lentisafdeling aan de Laan Corpus den Hoorn in Groningen.
“Jij hebt 16 uur in de aanbieding en wij kunnen wel wat hulp gebruiken!”
Deze week gaan we nog een kennismakingsgesprek voeren; het mooiste cadeau van vandaag.
Wie weet……
Mijn 25 jarig jubileum ga ik niet meer halen bij Lentis, maar 15 zit er misschien nog wel in.
Dea smith
Dag Ada, ga er voor. Ik gun je nog een paar hele fijne werk jaren op een plek die bij je past. Verhuizen van hot naar her is voor niemand goed. Ik duim voor je
Joop
Goh Ada, fijn toch!
Pieky
Ha Ada, gefeliciteerd met je jubileum, Lentis mag blij zijn met jou als medewerker. Hopelijk gaat het lukken op Laan Corpus, vast wel!! Moi