Op het blog van 17 januari ‘Wijsheid, rust en hoop’ kwam een reactie van ex-collega Pieky. Dit schreef ze:
Ha Ada, het valt niet mee hè? Het is even niet anders deze en alle andere dooddoeners zullen we nog n poosje horen en zelf ook soms zeggen. Komt vast uit goed hart. Zelf heb ik momenteel een expositie in het kerkje van Rottum, vlakbij buurtschap Bethlehem. Zo mooi daar met al die oude en kleine huisjes . En ’n unieke omgeving voor ’n expositie. Vermoedelijk zou jij uitzoeken hoe dat zit met zo’n dorp, kerk, buurtschap, hehehe ik geniet er van en that’s it. Leuk zoals mensen verschillen. Ada sterkte zo zonder de kinderen enz. Moi
Naar aanleiding van haar reactie heb ik toen inderdaad al opgezocht waar Rottum en Bethlehem lagen en in mijn hoofd een aantekening gemaakt: daar moeten we nog eens heen.
Zaterdag was het heel mooi weer en Gerard en ik besloten het kerkje van Rottum maar eens op te zoeken.
Ik was daar nog nooit geweest; na Kantens zie je het al liggen, een klein dorpje op een wierde in de Groninger vlakte.
Toen we door het dorpje reden richting de kerk konden we niet verder omdat de visboer midden op de weg stond. Een doodlopende weg, dus er zat niks anders op dan samen met de visboer achteruit rijden tot er ruimte was om te keren. Het ontlokte Gerard de uitspraak “Nou hebben ze hier zoveel ruimte op het Groningerland…..”
Maar Pieky had helemaal gelijk: zo mooi daar.
De kerk was gewoon open en we konden in alle rust Pieky’s schilderijen bewonderen. Zij maakt schilderijen in de categorie ‘Mixed Media’; dat betekent dat er meerdere technieken of materialen gebruikt worden voor een werkstuk. Pieky heeft zelf ook een website waar je meer over haar en haar werk te weten kunt komen: www.piekydoornboshilgenga.nl
Oplettende lezers weten dat Pieky ook al eens ‘Lezer van de maand’ is geweest op deze website, je vindt haar bijdrage in de maand december 2018.
En dan Rottum: thuis hadden we ons al even verdiept in de geschiedenis: vroeger stond daar het grote Julianaklooster. Daarover vond ik een mooi artikel op de website ‘de Verhalen van Groningen’, hierbij een link.
We verkenden het plaatsje door er door- en omheen te lopen.
Het was koud en het was prachtig, we maakten een heerlijke wandeling van een half uur.
Twee afbeeldingen deel ik op dit blog: één vanaf het pad om de wierde heen, zodat je heel mooi de verhoging in het landschap kunt zien (links) en een foto genomen met de rug naar de vorige afbeelding toe: het eindeloze vlakke Groningse land.
(klik op de foto’s voor een vergroting.)
Op de terugweg naar de auto kwamen we langs een piepklein huisje, waarvan de deur openstond.
Ik zag een glimp van een vitrinekast; dan kan ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen.
Bleek het een mini-museum, ’t hoeske van Thais Jaoptje. Meer weten? Hierbij een link naar een artikel daarover op de website van Rottum.
Wil je Pieky’s werk in de kerk in Rottum ook gaan bekijken?
Ze ‘hangt’ daar nog tot 25 maart van dit jaar.
Pieky
Ha Ada, wat leuk, je bent in Rottum geweest en wat leuk dat je dit alles weer zo mooi beschreven hebt, dank! Moi4