“O…..daar komt Snorrebaard de kamer in! Pinkeltje holt maar snel naar zijn holletje onder de etenskast”.
Ademloos zat ik als zes-jarige te luisteren naar juf Hunze die ons voorlas over Pinkeltje, het kleine mannetje dat bij meneer Dick Laan in huis woonde.
Met zijn muizenvriendjes Knabbeltje, Grijshuidje, Zwartsnoetje, Kraaloogje en Langstaartje, de kat Snorrebaard, de goudvis Goudhuidje en de spin Zilverdraad.
Buiten in de tuin woonde de snoodaard Wipstaart, een kraai die het Pinkeltje en zijn vriendjes soms knap lastig maakte.
We keken uit naar moment aan het einde van de dag als juf haar stoel achteruitschoof en het voorleesboek pakte.
Van de andere boeken weet ik eigenlijk helemaal niets meer, maar Pinkeltje was bij ons op school mateloos populair.
Bij mij in de klas zat een jongetje (dat Gerard heette), dat niet naar school kon omdat hij ziek was. Huilend riep hij tegen zijn moeder: “Maor dan weet ik ja niet hoe ’t met Pinkeltje verder giet…!”
Toen ik later onze kinderen voorlas uit de Pinkeltje boeken waren de dames ook zeer begaan met het lot van het kleine mannetje dat zo’n last had van die kraai. “Toute Wiptaart!”
Toen ik al wat klassen hoger zat kreeg ik zelf een boek uit de Pinkeltje reeks: Pinkeltje en de boze tovenaar.
Pinkeltje woonde toen al niet meer bij meneer Dick Laan, maar was verhuisd naar Pinkeltjesland.
In het boek was een betoverd bos waar een boze tovenaar in woonde. In Pinkeltjesland verdwenen vervolgens op raadselachtige wijze kinderen; de suggestie werd gewekt dat ze in dat betoverde bos bij die boze tovenaar werden vastgehouden. Maar niemand durfde natuurlijk dat bos in te gaan om te gaan kijken; iedereen was ‘schietensbenauwd’ voor die boze tovenaar.
Op een dag is ook de zoon van koning Pinkelpracht verdwenen.
Pinkeltje ontpopt zich als een ware held door met een toverzwaard het bos in te trekken.
Verder is er nog een raadselachtige toverkogel, een toverboek met ingewikkelde spreuken en hele grote, betoverde vissen in de vijver van het bos; er zwemt één goudvis bij…..
Spanning en sensatie voor een kind van 9!
Daar is het zaadje al geplant voor mijn interesse in boeken met geheimen en mysteries.
Het boek van Pinkeltje staat nu voor het raam in onze kamer.
Eén van onze cantorijleden is betrokken bij het project ‘Hoera, Noordenveld heeft er nieuwe lezers bij’!
Meer weten? Hierbij een link naar een artikel op ‘Dit is Roden‘, waar je ook een leuke video vindt.
Deze oproep kregen alle cantorijleden van haar:
We zijn met de vrijwilligers van ‘Hoera’ bezig een boekenspeurtocht te organiseren.
Zet je ook een kinderboek voor je raam?
Dit is tijdens de voorjaarsvakantie, veel kinderboeken voor de ramen hoe leuker de speurtocht voor de kinderen!!
Wat een origineel idee en wat een leuk initiatief.
Ik zette Pinkeltje pontificaal voor het raam en stuurde een foto naar de organisatie met ons adres erbij.
Het boek en het schrijven erover bracht me weer even terug in mijn kindertijd.
Het plaatje van de boze tovenaar die ‘zijn vissen’ voert (klik op de afbeelding voor een vergroting) staat in mijn geheugen gegrift.
Hoe ik lag te griezelen in bed toen Pinkeltje samen met Mierepiet en Torrelor…..
anja
Ik was als kind verzot op lezen. We hadden in elke klas een schoolbieb staan, leesboeken op het niveau dat je in die klas had. Als je klaar was met je opdrachten, moest je natuurlijk wel stil blijven zitten tot de hele klas klaar was. Dan mocht je gaan zitten lezen. Toen ik de hele schoolbieb van klas 2 binnen 2 maanden had gelezen, besloten mijn ouders dat het tijd werd om me lid te maken van de gewone bieb, dan kon ik daar boeken lenen en die op school lezen. De enige boeken waar ik gewoon maar niet doorheen kwam, omdat ik ze helemaal niet leuk vond, waren de Pinkeltje boeken. Die jij hier laat zien had mijn broer ook, ik geloof dat hij wel (bijna) alle Pinkeltje boeken had, hij vond ze blijkbaar wel erg leuk. Smaken verschillen!
Ik had nog niet van de speurtocht gehoord, een soort alternatief voor de beertjes van vorig jaar. Leuk bedacht, ik ga eens kijken of ze dat in ons dorp ook doen. De afgelopen dagen met donker van huis gegaan, en in donker weer thuis gekomen, dus het is me niet opgevallen of er ergens een kinderboek voor het raam stond.