10 april: AstraZeneca

Afgelopen dinsdag kreeg ik onderstaande mail van onze huisarts.

Goedemiddag mevrouw Waninge,
We gaan deze week starten met het geven van de corona-vaccins.
In principe starten we met de mensen die geboren zijn in 1956 en 1957; vanwege een kleine hoeveelheid die we extra hebben gekregen plus een aantal afmeldingen kan ik u bij deze inplannen voor het vaccin. Dit zal het Astra Zeneca vaccin zijn.

U mag komen op zaterdag 10 april om 16.35 uur  ( vaccin wordt op deo praktijk gegeven).
Indien dit niet schikt laat u het dan weten?

Natuurlijk schikt het; en anders maken we het schikkend.
Het verliep vanmiddag allemaal erg rustig en kalm.  Ik kreeg de prik van mijn eigen huisarts, we maakten nog even een praatje en moesten daarna nog een kwartiertje  wachten of er niks geks gebeurde. Van te voren had ik al een bedankkaartje geschreven voor het huisartsenteam,  dat liet ik achter op de balie.  Zij staan op hun vrije zaterdagmiddag klaar om ons van een vaccin te voorzien.  Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend en gewoon,  maar dat is het niet: een bedankje is wel zo aardig.

Natuurlijk kreeg ik deze week reacties: “Doe je dat wel, joh? ’t Is AstraZeneca!”
Ja. Wat mij betreft geen discussie.
Deze week vertelde een trombosespecialist in de media dat het krijgen van corona ernstiger is dan de bijwerkingen van AstraZeneca.
De kans dat je overlijdt is net zo groot als de kans dat je door de bliksem wordt getroffen en als je in de auto achter het stuur stapt heb je zelfs meer kans op een ongeluk met dodelijke afloop.
Niet te veel over nadenken, gewoon doen.

Dit blog sluit ik af met een quote van Martin Luther King: “Als je vertrouwen hebt hoef je niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten.”
Eerste stap vanmiddag gezet.  Ergens op de trap staat weer een stap,  2 juni krijg ik de tweede prik.