21 mei: Bizajj.

We kunnen er niet omheen: het Eurovisie Songfestival komt dit jaar uit Rotterdam.
Wij keken dinsdag- en donderdagavond naar de halve finales en we verheugen ons als gezin al op de finale op zaterdagavond.
Dinsdagavond was ik onder de indruk van de ’tussenact’ van Davina Michel: de Deltawerken zo mooi in beeld en die muur van water; kippenvel kreeg ik er van.
Gisteravond was er een indrukwekkende dansuitvoering van het Nationaal Ballet.

De reacties over het in beeld brengen van dit spektakel waren enthousiast en on-Nederlands.
‘Spectaculair! Nooit eerder zagen we een show van dit formaat in Nederland! Dit in beeld brengen is buitengewoon ingewikkeld! Nederland is een TV-land pur sang! We mogen trots zijn!’
Ik zei het al; on-Nederlands.
En dan hebben we finale nog niet eens gehad.
Luister even mee wat de geleerden daar over zeggen:
“Visionair ‘Open up’-thema! Dit is het TV-spektakel van de eeuw! We zijn op weg naar historische televisie!” en dit alles uitgesproken met uitroeptekens.

De commentatoren bij de liedjes zorgen bij ons op de bank voor een vrolijke noot.
Bij een schreeuwende zangeres : ‘Die mevrouw heeft kennelijk wat last van obstipatie…’ en bij drie opgedirkte dames ‘Het is nu Botox-speelkwartier’.
Er was dit jaar ook iets nieuws: een signdancer; in goed Nederlands een dansende doventolk.
Die is er niet op de zender waar wij naar kijken en eerlijk gezegd mis ik haar ook niet.
Het begrip ’the Big Five’ krijgt bij het songfestival ook een nieuwe dimensie: het zijn geen grote, wilde dieren, maar veel-betalende landen die niet aan de halve finale mee hoeven te doen.
Een leerzame avond dus.

Naast alles wat ik beleef aan het Songfestival moet het me ook van het hart dat het allemaal wel heel erg ‘over the top’ is.
Groot, groter, grootst en gek, gekker, gekst.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over wat de bekende Songfestival-Nederlanders allemaal roepen; men komt superlatieven te kort, er wordt wat afgehyperd.
Een kleine bloemlezing:

• Waaaaanzinnig gewoon!
• Echt bizajj….
• Heeeel bizondejj.
• Ongeloooofelijk!
• Welcome in the  incredible Ahoy!
• Wat een slechte act, baggejj gewoon!
• Dit is écht once in a lifetime!
• Stunning! Amazing!
• Shocking news: Duncan heeft corona!

Dit blog sluit ik af met een prachtig nieuw spreekwoord van Conald Maas dat hij uitsprak bij Op1.
Iemand had iets gezegd dat hem werd aangerekend: “Ja, en dat werd mij in de schoenen gewreven!”
Ons Engels is straks beter dan ons Nederlands…..
Emeezing en bizajj.