Eén van de dingen die ik deed zodra het weer kon: een dagje naar tante Trijn in Klazienaveen.
’s Morgens om 09.45 uur was ik er al en ’s middags om 16.00 uur zwaaide ze me uit.
We hadden elkaar al meer dan een half jaar niet gezien en we hadden allebei last van heimwee: naar elkaar.
Er was zoveel om het over te hebben!
Oeverloos kunnen we met z’n tweeën zitten beppen en kleppen; ondertussen bekijken we foto’s en bespreken de toestand in de wereld en de wereld van de royalty in het bijzonder.
We hadden allebei een boek gekocht in de periode dat Maxima 50 werd; Zij Maxima – Glans van Oranje van Simone Lamain (lees: Blauw Bloed) en ik het boek van Rick Evers Maxima – Meer dan Majesteit. Die boeken hebben we nu omgeruild, dus ik heb al weer gesmuld van alle foto’s en wetenswaardigheden rondom onze koningin.
Tante Trijn is aan het opruimen, want er zit op den duur een verhuizing aan te komen.
Ik kreeg verschillende spulletjes mee, maar het meest verguld was ik met twee stoffen brei- en haaknaaldenkokers met een bloemetjesmotief.
Met een ritsje bovenin, die vind je toch nergens meer! Retro in optima forma.
Een hele dag samen als ’tweede moeder’ en ‘bonus dochter’; steeds hechter met elkaar verbonden door het gemis van alle andere dierbaren die al niet meer onder ons zijn.
Haar broer/mijn vader.
Haar ouders/mijn grootouders.
Haar man/mijn ome Wim.
Ze waren er in gedachten even weer bij.
Momenten om te koesteren; een waardevolle dag.
Carlijn
Je gelooft het niet, maar ik heb exact die naaldenkokers! Ooit bij Het Goed gekocht!