Al jaren ben ik trouw lezer/volger van het blog  ‘Blij dat ik brei’  van Jeanet Jaffari-Schroevers.
Zij is de eigenaresse van een wolwinkeltje in Arnemuiden.  Ik was al heel lang van plan om haar eens op te zoeken,  maar het is zo ontzettend ver weg als je in Roden woont.
Een dagje heen en weer vond ik geen optie.
“Kunnen we vanuit Dordrecht niet één dagje naar  Zeeland?  Dan combineren we dat met een paar uur aan het Noordzeestrand” opperde ik voor onze vakantie; Gerard vond dat een prima idee.

Vorige week woensdag 7 juli liepen we om 10.30 u op de Markt in Arnemuiden en zag ik het overbekende geveltje dat op de voorpagina van de website staat.
Eenmaal binnen was het een feest van herkenning: sjaaltjes, knuffeltjes,  dekentjes,  boekjes,  wolletjes: alles had ik al eens voorbij zien komen op de website.
Jeanet zelf stond gezellig in het Zeeuws te babbelen met een klant en ik kon op m’n gemakje rondkijken in de winkel.
Toen zag ik ook gelijk al wat ze bedoelde met “ik heb eigenlijk veel te veel garen voor de ruimte die ik tot mijn beschikking heb…”.
Dan schrijft ze over dozen vol nieuwe bestellingen die binnen komen en dat ze soms niet weet waar ze er mee heen moet.

“Als ik u ergens mee kan helpen, dan zegt u het wel,  hè?”
Natuurlijk  kon ze me helpen.
Maar eerst wilde ik gewoon even met haar praten.

Over het schrijven en bijhouden van een blog.
Over haar werk in de zorg en het hoofd boven water houden in coronatijd.
Over mijn bewondering voor haar tomeloze energie en haar creativiteit.
Over breiclubjes, workshops en natuurlijk over het plezier in het delen van patroontjes,  steken en handwerkervaringen.
(klik op de foto voor een vergroting)

En natuurlijk kon ze me helpen.
Een vriendin van Frea heeft een dochtertje van bijna twee die helemaal fan is van Kolletje.
Weet je niet wie Kolletje is? Hierbij een link naar de website van de Kinderboekwinkel.
Kolletje heeft toversokken; rood wit gestreepte kniekousen.
Kon ik een paar breien als cadeautje?
In Arnemuiden kocht ik twee bolletjes fijne wol,  een rode en een witte en kreeg daarbij een matentabelletje.
Dat is het grote voordeel van een betrokken verkoopster in een handwerkwinkel: je koopt garen en je krijgt er advies bij.
In een eerder blog over Jeanet schreef ik dat ze even heeeel erg boos was; o.a. over mensen die wol kopen bij de Zeeman en bij haar advies komen vragen en een gratis patroontje willen.
Benieuwd naar wat ze toen schreef? Hierbij een link naar mijn blog onder de titel ‘Jeanet was boos’, daar vind je een link naar haar boze verhaal.

Binnenkort een verslag van mijn inspanningen voor de toversokken
Verder kocht ik nog twee mooie bollen sokkenwol voor een babyvestje.
Wat een bijzonder bezoekje en wat leuk om Jeanet te ontmoeten!
Natuurlijk: Biesbosch was mooi, Dordrecht is prachtig, maar deze ontmoeting was voor mij het hoogtepunt van onze vakantie.

Benieuwd naar de andere delen in deze serie?
Hierbij een link naar deel 1, onderaan dat blog vind je een overzicht van alle tien delen.