Hoe kennen we elkaar?
Ja dat is een goede vraag met heel veel antwoorden. Ik denk allereerst doordat Carlijn en onze oudste zoon Mathijs bij elkaar in de klas zaten. Dan was Ada natuurlijk een fenomeen met haar kinderkoor en onze dochter kwam ook op dat koor. Later werd ik zelfs voorzitter van dit koor. Vanaf de tijd dat de kerken in Roden samen kwamen in de PKN kwamen we elkaar natuurlijk heel veel tegen bij allerlei activiteiten. Gerard en Ada zijn actief in het kerkelijk gebeuren en wij (mijn Gerard en ik) ook. Dat geeft een band.

Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben een rasechte Roner, al zijn mijn ouders import.
Ik ben geboren op 24 september 1961 en ben nooit uit Roden verhuisd.

Verliefd, verloofd getrouwd?
Allerdrie: met Gerard. Verloven dat deed je nog in de 80er jaren. In 1984 getrouwd en nog steeds (bij vlagen) verliefd en dus heel gelukkig.

In welke levensfase zit je nu en hoe vul je je dagen?
Ik ben nog steeds actief als docent biologie op een middelbare school; ik geef les aan VMBO-T (of Mavo zoals u wilt) leerlingen. Dit doe ik al heel lang en nog steeds met heel veel plezier. Daarnaast ben ik actief binnen de kerk.  Ook gym ik 1 keer per week bij juf Aukje. (heel erg prettig, dus kom op woensdagavond een keer langs in de Poolster) en wandel ik regelmatig een uurtje.
Verder ga ik  graag naar een museum.


Wat wil je graag met de lezers delen?
Vandaag is het einde van mijn vakantie. In dit vreemde Corona-jaar hebben we ervoor gekozen om in Nederland te blijven. We hebben heerlijk getoerd in onze oude sportwagen. We noemen haar Maggie. Heel gezellig en leuk allemaal, maar ik mis iets. Voor mij staat vakantie ook voor het ontdekken van andere landen, andere culturen en andere mensen. Daarom wil ik graag naar het buitenland. Alles is er toch anders. Het hoeft niet eens zo ver te zijn: Duitsland, België of het liefst Engeland zijn al zo anders. De taal, de omgeving en ja, ook de cultuur.

In 2011 en 2014 mocht ik voor onze PKN -kerk op reis naar Moldavië, het armste land van Europa. De eerste keer in gezelschap van Jan Rusch  en mensen uit andere gemeentes in de omgeving. De tweede reis met Gerard Waninge en 4 jongeren uit de gemeente, Carlijn , Mathijs, Mathijs en Sandra. Het bijzondere aan deze reizen was dat je bij de mensen thuis komt en er ook logeert. Je ziet niet alleen hoe de mensen er wonen en leven, maar je doorleeft het ook.  Je ontdekt wat het betekent dat je geen toilet in huis hebt, geen kraan met stromend water, maar dit moet halen uit de put. Dat betekent niet alleen geen douche, maar ook geen water om even een kopje thee of koffie te zetten, geen wasmachine, laat staan een afwasmachine.

Je komt bij oudere mensen thuis, die afhankelijk zijn van de hulp van buren. Ze wonen in een krot, vol met rotzooi. In de winter liggen ze op de kachel om warm te blijven. Ze moeten tot op hoge leeftijd hun eigen eten verbouwen, want de uitkering die ze krijgen van de overheid is alleen al nodig om hout of kolen te kopen voor de kachel.

Priesters proberen de ouderen op te vangen en te voorzien van een maaltijd en wat gezelschap. Met behulp van gelden onder andere uit Nederland kunnen ze de situatie iets dragelijker maken. We bezochten een school en een kinderopvang. Wat een wereld van verschil. Geen computers, geen digi-bord. Eenvoudige materialen en kinderen die hun soms enige maaltijd een kwak pap op een bord, op school krijgen. En als het koud is, heb je gewoon je jas aan in de klas, want de kachel mag pas na 1 november aan.

Wat ook opvalt is dat er veel oude mensen zijn en jongeren, maar dat de midden-generatie niet aanwezig is. Zij werken in het buitenland. In een westers land of in Moskou, om geld te verdienen voor de studie van hun kinderen. De kinderen verblijven bij een oma of tante die voor hun zorgt. Velen missen een gewone gezinssituatie. Dit doet iets voor je sociale en emotionele ontwikkeling  Het MCA, de organisatie die wij als PKN steunden, probeert kinderen en ouderen aan elkaar te koppelen, zodat men naar elkaar kan om zien.

Deze reizen waarbij ik zo met de bevolking mocht leven, hebben diepe indruk gemaakt en hebben nog steeds een diepe impact op mijn leven.
Daar kan geen gezellige vakantie in Nederland tegenop.

Meer weten over het MCA in samenwerking met de PKN?
Hierbij een link naar de website van Kerk in Actie.