14 september: Verjaardag vergeten.

Vergeet ik de verjaardag…..
Niet mijn levensjaren maar de jaren van mijn website.
Op 11 augustus 2014 schreef ik het eerste blog voor deze website; ieder jaar in augustus besteed ik even aandacht aan de verjaardag: een korte evaluatie van de blogs van het jaar dat wordt afgesloten.
Vorig jaar, toen ik 60 werd en ‘de Waarde van de dag’ 6 jaar bestond heb ik ter gelegenheid daar van een digitaal boek gemaakt.
(zie 1960-2020 – Zestig jaar Aaltje en zes jaar Waarde van de dag)

Dit jaar die hele verjaardag vergeten.
In augustus werd ik helemaal in beslag genomen door Gotland zullen we maar zeggen.
7 jaar Waarde van de dag al weer.
Time flies when you’re having fun.
En ‘fun’ heb ik met deze website, dat kan ik je verzekeren; anders hou je het ook niet vol.

De oude jas.

In oktober kreeg deze website een nieuwe jas én een eigen Instagram account.
Als je de foto in de header regelmatig goed bekijkt, heb je gezien dat de afbeelding van de zonnewijzer in onze tuin met de seizoenen meekleurt.
In oktober zal de header er weer herfstig uitzien.

In het voorjaar maakte ik wat nieuwe items in de de categorie ‘Lezen’ (zie menubalk): een verzamelpagina van blogseries, een aparte pagina over ‘de Zeven zussen’-serie van Lucinda Riley en een nieuwe blogserie met de titel ‘Blogbouwstenen’. Ook introduceerde ik twee nieuwe gastbloggers: schoonzus Hennie Waninge en vriend Hans Ponne.

Verder was het een jaar waarin we met ons gezin bijna niets gezamenlijk konden vieren zoals wij gewend waren te doen.
Geen Sinterklaasfeest bijvoorbeeld. Dat werd uitgesteld naar Kerst,  maar dat vierden we ook met de stellen apart. “Sinterklaas doen we dan wel bij het ‘Februari-is-stom-feest’. Maar hoe stom februari ook was: het feest ging niet door.  Sinter-Paasfeest dan?  Ook toen mochten we nog niet met z’n achten bij elkaar komen; tenslotte hebben we de suikerbeesten en pepernoten in het 1e weekend van augustus maar opgegeten. Dit hoopvolle uitstelgedrag is exemplarisch voor hoe wij de hele coronapandemie hebben beleefd: zo lang zal het toch niet meer duren? Dán zullen we toch wel weer kunnen afspreken?

… we gingen naar een drive-by-feestje…..

We zochten alternatieven.  We organiseerden met z’n achten een wijnproeverij, een proeverij der onbekende dingen en een bier- en kaasproeverij, allemaal digitaal vanuit onze eigen woonkamers.  We maakten met deze en gene mooie wandelingen,  al dan niet met een kofferbak-picknick en we gingen naar een drive-by feestje. We downloadden de ommetjesapp van Erik Scherder en probeerden iedere dag 10.000 stappen te zetten.

We planden in de rustige coronaperiode  regelmatig een weekendje weg in een B&B (Egmond, Ruinen,  Enkhuizen), wat resulteerde in een aantal nieuwe blogseries en we kochten een vakantiehuisje in Westerbork.
Inmiddels  hebben we allebei twee prikken gehad en pakken we zo langzamerhand het gewone leven weer op.

Sinds twee weken heb ik een beugelbekkie; bij de achtste verjaardag van deze website hoef ik nog maar 6 weken….

Het komende jaar hoop ik weer te kunnen schrijven over bijeenkomsten van de kerk, cantorijrepetities, FysiYoLates-lessen, feestjes met familie en vrienden en concerten die hopelijk weer door mogen gaan en die zo vaak de waarde van mijn dag bepalen.

Wil je de blogs/evaluaties van de vorige verjaardagen lezen?
Klik dan hier op het allereerste blog uit 2014, daar onder vind je een overzicht.