Aanstaande zondag is de gedachteniszondag: dan herdenken we alle gemeenteleden die dit jaar overleden zijn. Tot vorig jaar werd die dienst gehouden op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, (de zondag voor de 1e advent), maar met ingang van 2021 heeft de kerkenraad besloten om deze speciale viering dichter bij 2 november te houden. Op die datum is het in de Rooms Katholieke traditie Allerzielen; ook landelijk is voor het herdenken van de gestorvenen op die datum aandacht, met op de televisie bijvoorbeeld het programma ‘Voor wie steek jij een kaarsje aan?’ en ook uitvaartorganisaties doen iets met herdenkingstochten en lichtjesavonden.
Aanstaande zondag dus; met de cantorij werken we mee aan die viering.
Gisteravond was de laatste repetitie; we repeteerden mooie liederen onder leiding van onze cantor Karel.
Bij het lied ‘Niemand leeft voor zichzelf’ wilde hij ons even iets vertellen.
“Er is iets met dit lied. Deze week had ik een gesprek met mijn leraar. Samen hebben we geconstateerd dat het in de huidige samenleving steeds meer ‘ieder voor zich’ is; er wordt steeds minder gekeken naar het gezamenlijk belang. We hadden het ook over de tekst van dit lied, ‘Niemand leeft voor zichzelf’. Bij die zin moet ik aan jullie denken, aan dit koor. Jullie stralen die zin met elkaar uit.”
Zie je onze cantorij, dan zie je voornamelijk 60 en 70 plussers.
Mensen uit een heel andere generatie dan Karel, die nog geen dertig is.
Toen hij onze dirigent werd was ik benieuwd of het een beetje zou klikken, maar die vrees was ongegrond.
Het compliment dat hij ons gisteravond gaf laat het verschil in generaties zien.
Wij zijn opgevoed in een heel andere tijd dan hij.
Het compliment laat ook zien hoe wij boffen met zo’n dirigent.
Een slimme jongen is het ook.
Toen wij mopperden dat we een mooi, bekend lied niet vierstemmig zongen, zei hij: “Hierbij moet je aan het gezamenlijk belang denken. Er zitten in deze gedachtenisdienst misschien mensen in de kerk die niet zo vaak komen en daardoor ook niet bekend zijn met onze liederen. Als wij dan vierstemmig zingen is het lastiger om de melodie mee te zingen; wij zingen dus éénstemmig en geven de gemeente daarmee wat ‘wind in de rug’.
Wij knikten gedwee ondanks het generatieverschil en zongen éénstemmig.
Op de website van onze PKN-gemeente is te lezen dat het in de kerkdienst van a.s. zondag gaat over de vraag: wat is het grootste gebod?
Waar draait het nou eigenlijk om in dit korte bestaan van ons?
Vele dingen worden ons voorgehouden.
Dat we zinvol moeten zijn, succesvol, belangrijk of beroemd.
We moeten iets voorstellen.
Jezus zegt: Heb lief.
Dat is het. Het je naaste lief. Je zelf. En God.
Niemand leeft voor zichzelf.
Geef een reactie