Bepakt en bezakt stapte ik vanmiddag om 13.45 uur op de fiets, op weg naar de 1e ‘Holy Stitch‘ bijeenkomst van 2022.
Een tas met boeken die ik kreeg van Enny, een tas met borduurspullen van Gerda  en mijn eigen handwerkspullen: breiwerk, borduurwerk en een sprei.
Met de tien aanwezige vrouwen gingen we in een grote kring zitten. Op verzoek stelden we ons nog even kort voor, want
a. het was al weer 4 maanden geleden dat we elkaar hadden gezien door de lockdown en
b. we zijn allemaal 60+ en dan hoor je niet meer bij de geheel-onthouders.
Bij het voorstellen had ik gevraagd om een handwerkproduct van jezelf uit het verleden te benoemen dat helemaal mislukt is.

Leuk, zulke verhalen.
Het ijs is dan ook meteen weer gebroken: als handwerksters onder elkaar begrijp je maar al te goed hoe erg sommige mislukkingen kunnen zijn.
Een gebreide trui met ingewikkelde patronen en dure wol die na een wasbeurt als een kindertruitje uit de wasmachine komt.
Een handwerkje steeds maar weer aftrekken omdat je niet tevreden ben over het resultaat.
Een gebreide poef die er op het plaatje heel mooi uitziet, maar in het echt wat miezerig oogt.
Een trui die nooit wordt afgebreid omdat je garen had gekocht op een jaarmarkt en aan twee bollen toch niet genoeg had.
Over dat toerloos aftrekken van wat je hebt gemaakt merkte iemand op: “Dat is helemaal niet erg. Je begint opnieuw, het is een omkering ten goede!”
Herkenbaar en heerlijk om met elkaar te delen.

We zijn al anderhalf jaar op weg met de ‘Holy Stitch’-groep, maar door de corona-lockdowns tussendoor duurt het wat langer voor het echt op gang komt, maar vanmiddag gebeurde wat ik met de opzet voor ogen had.
Twee dames zaten naast elkaar en de één leerde de ander hoe je een voor- en achterpand van een trui aan elkaar kunt breien.
Ook de anderen gingen bij elkaar zitten, bekeken en bespraken wat een ander aan het maken was en de boeken van Enny en de borduurspullen van Gerda vonden gretig aftrek.

De volgende bijeenkomst op 8 maart zal in het teken staan van Pasen: de eerste Holy Stitch met een thema.
Iedereen kan ideeën inleveren of gewoon die middag meenemen: kuikentjes, eieren, narcisjes, haasjes, eiermandjes, kom maar door met die paasattributen.
Het is de bedoeling dat we dan ideeën opdoen voor Paas-handwerkjes. Begin maart heb je nog tijd genoeg voor het echt Pasen is.

Geke had lekkere koeken meegenomen voor bij de koffie/thee, want zij waren eind vorig jaar 50 jaar getrouwd; gefeliciteerd!
Henny had in de lockdownperiode die achter ons ligt voor iedereen een kaart of zo willen maken, maar de winkels waren dicht en we kwamen in december niet bij elkaar.
Daarom had ze voor deze eerste bijeenkomst in 2022 een kleine attentie gemaakt met ‘wat voor handen was’.
Wat een leuke verrassing.
De tekst die ze er op had gezet was hartverwarmend: ‘De mooiste tijd van het jaar is tijd met elkaar’.
Bij ‘Holy Stitch’ draait het om handwerken, maar daarnaast staat de ontmoeting, tijd met elkaar en aandacht voor elkaar centraal.
En je ‘stitcht’ er ook nog wat van op!