Sinds een week of twee hebben we in Roden een spinternieuwe Jumbo-supermarkt.
Op de oude plek, dus dat betekent dat ik niet meer met de fiets of de auto ga boodschappen doen, maar lopend.
De volle kar neem ik mee naar huis, pak ik uit en rij de lege kar vervolgens weer naar de winkel.
Het ‘gezoek’ is ook weer voorbij; ik weet waar ik de lege flessen in kan leveren, waar de scanners staan en inmiddels heb ik mijn boodschappenbriefje aangepast aan de volgorde in de winkel, dus het boodschappen doen was vorige week vrijdagmorgen voor het eerst weer als vanouds: comme il faut.
Bij het scannen werd ik er uitgepikt voor een steekproef, maar het was prima voor elkaar ik kreeg een sticker, waardoor mijn kaartje vol was.
De volgende keer krijg bij het boodschappendoen een gratis pak stroopwafels. Hou ik van: stickertjes plakken en spaaracties.
De komende weken kan ik mijn hart ophalen, want er was een nieuwe spaaractie.
Bij een bepaald bedrag aan boodschappen kreeg je een boek ter gelegenheid van de opening van de nieuwe Jumbo Jansema.
Een historisch stickeralbum.
Daar had ik nou nog nooit van gehoord.
Het boek heet ‘Historisch Roden’ en het is uitgebracht in samenwerking met de Historische Vereniging Roon.
Vervolgens krijg je bij iedere € 10,= een zakje met stickers, daar staan plaatjes op die je vervolgens op de juiste pagina in het boek kunt plakken.
Wat een leuke actie!
Een aantal jaren geleden was er ook al eens zo’n stickeralbum met lokale voetbalplaatjes.
Het was een groot succes, want op de plaatjes stonden allemaal voetballers, jong en oud, uit Roden en omstreken.
Dat album heb ik destijds niet meegenomen; ik heb niks met voetbal. Maar de plaatjes die ik kreeg gaf ik aan anderen die ze wel spaarden.
Vrijdagmorgen kreeg ik 10 stickerzakjes mee.
De mevrouw voor mij was met twee karren en wilde de stickertjes niet; ze vroeg of ik ze wou.
Nou graag!
20 zakjes kreeg ik van die mevrouw.
Vrijdagmiddag zat ik met mijn historische stickeralbum en de 30 zakjes aan de keukentafel.
Zegeltjes sparen, stickers plakken: het schijnt iets typisch Nederlands te zijn.
Ik hou er van.
In de jaren ’90 kreeg je bij de Nieuwe Weme zegeltjes bij je boodschappen.
Als je een kaart volhad leverde die 10 gulden op.
Daarmee heb ik toen een nieuw Triviantspel bij elkaar gespaard, dat kostte destijds 100 gulden.
De eerste stickers zitten in het boek.
Er zitten 4 in één zakje, dus ik had al 120 plaatjes.
De dubbelen leg ik apart; misschien wil er later nog iemand ruilen!
Weten hoe het verder ging met het boek? Lees dan:
16 maart: Elk zien meug
8 april: As ie nooit bij de Jumbo boodschappen doet….
4 mei: Straatnamen worden gezichten.
Geef een reactie