Een kerkdienst met Donald Duck.
Mijn vader kon het Vrolijke weekblad met de Duckstadfiguren erg waarderen, maar heeft ‘kerk’ en ‘Donald Duck’ nooit met elkaar in verband gebracht.
De onhandige eend werd gistermorgen ten tonele gevoerd om uit te leggen dat vragen stellen bij een verhaal soms geen zin heeft.
Waarom is Pluto de hond het huisdier van de muis Mickey en is de politiecommissaris O’Hara ook een hond?
Waarom melkt oma Duck de koeien en komt Clarabella Koe bij haar op theevisite met een hoedje op en een jurkje aan?
Waarom loopt Donald Duck altijd in zijn blote kont en heeft hij als hij gaat zwemmen een zwembroek aan?
Hilarische vragen in een kerkdienst.
Niemand stelt die vragen, omdat het in de Donald Duck om de verhalen gaat.
Omdat mensen zichzelf herkennen in de stoethaspels, de onhandige boeven en de sukkels.
Sommigen onder ons herkenden zichzelf in de snaterende Katrien Duck.
En tegelijkertijd een kerkdienst met Vincent van Gogh.
We zagen het schilderij ‘De opwekking van Lazarus’ op de beamer.
De schilder heeft het gemaakt met het schilderij dat Rembrandt over dit bijbelverhaal maakte voor ogen.
Beide schilderijen zijn te vinden op deze Wikipedia pagina
Als je op de afbeeldingen klikt, komen ze groot in beeld.
Dan zie je duidelijk de overeenkomsten, maar ook de grote verschillen: Jezus bijvoorbeeld komt op het schilderij van Van Gogh helemaal niet voor.
Als je goed kijkt lijkt Lazarus op Vincent van Gogh.
De schilder identificeert zichzelf met de dode die weer tot leven wordt gewekt.
We hoorden gistermorgen dat hij, toen hij het doek schilderde, in een ziekenhuis was opgenomen vanwege ernstige psychische problemen.
De voorganger schetste dat in een mensenleven zulke periodes voorkomen.
Dat je lamgeslagen bent door verdriet, of in de put zit om wat je overkomt.
Van Van Gogh weten we dat hij er niet meer bovenop kwam.
De onderliggende boodschap in de overdenking was: blijf niet bij de pakken neerzitten.
De laatste zin van de preek was: ‘Van Gogh schildert hier: Je leven is zo kostbaar, laat het niet vastlopen’.
Ken je het verhaal van de opwekking van Lazarus niet?
Hierbij een link naar het verhaal in ‘de basisbijbel on line‘.
Het orgelspel was gistermorgen, zoals zo vaak, van toegevoegde waarde.
Voor de overdenking hoorden we ‘I don’t know how to love him’ uit Jesus Christ Superstar en aan het einde van de viering als toetje het ‘Halleluja’ van Händel, uitgevoerd door Arjan Schippers op het orgel. Enthousiast meegezoemd door een deel van de gemeente dat nog even in de kerkzaal bleef om te genieten van het stuk.
Met mondkapje.
Nóg wel.
Maar vanaf volgende week is er weer kerk zonder beperkingen!
Geef een reactie