Woensdagmiddag 2 maart 16.15 uur.
In de wachtkamer van de tandarts zit ik te wachten op Rosalie, de mondhygiëniste waar ik een afspraak mee heb.
In de deuropening verschijnt een man die roept “Mevrouw Waninge.”
Ik kijk kennelijk verschrikt op want de man zegt: “Had u dit niet verwacht?”
Grappend merk ik op dat ik vind dat Rosalie wel erg veranderd is en loop met hem mee.
De man stelt zich voor als Hazmat en vertelt dat Rosalie de liefde heeft gevonden in een ander deel van het land en is verhuisd.
Vind ik moeilijk.
Het gefrot aan mijn gebit bij de mondhygiënist vind ik altijd vervelend en aan Rosalie was ik gewend, het is altijd maar afwachten hoe een ander het doet.
Hazmat stelt me gerust. Hij heeft zijn opleiding gehad bij hetzelfde instituut als Rosalie; de behandelwijze is dan al hetzelfde.
Het ging goed.
Al frottend kwam hij tot de conclusie dat het er ondanks de beugel best goed uit ziet.
“Wanneer heeft u voor het laatst een halfjaarlijkse controle van uw gebit gehad?”
Geen idee eigenlijk.
Dat zijn geen hoogtepunten in mijn leven die ik onthoud.
Bovendien zie ik Martijn door die beugel al één keer in de maand, dat vind ik eigenlijk wel genoeg.
In mijn dossier kon hij zien dat het februari 2021 was.
“Er moet dus wel even weer naar gekeken worden.”
Bij de balie vroeg ik aan de assistente of die halfjaarlijkse controle ook gecombineerd kon worden met een toch al geplande beugelafspraak.
“Ja hoor, kan a.s. vrijdag al. Dan rekken we die afspraak om 15.15 uur een beetje op.”
Drie behandelingen voor mijn gebit in één week.
Ik prijs me gelukkig dat er geen wortelkanaalbehandeling of iets dergelijks bij was.
Tijdens de controle op 4 maart constateerde Martijn dat de oude, metalen vullingen op hun laatste benen lopen.
Hoeveel benen zouden ze gehad hebben? vraag ik me dan af, maar dat zeg ik natuurlijk niet.
Kan ook niet, want je ligt constant met open mond achterover.
Martijn vertelt verder: “Maar daar gaan we in het beugeltraject nog niets aan doen, dat bewaren we tot een later moment.”
Altijd fijn als er iets is waar je naar uit kunt kijken.
Met de beugel ging het overigens goed: setje 14 zit er nu opgeklikt, setje 15 kreeg ik mee voor over twee weken.
Volgende afspraak 1 april.
Haha.
Nog 30 weken te gaan.
Benieuwd naar het hele orthodontietraject?
Hierbij een link naar deel 1, onderaan dat blog vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen.
Dick de Jong
Je kunt bepaald niet zeggen, Ada, dat de kassa niet rinkelt.