Een paadje over het grasveld naar het terras aan het water; dat was één van onze wensen voor ons huis op het Timmerholt in Westerbork.
Dan loopt het niet zo vies in met gemaaid gras en regen.

Het afgelopen weekend hadden we Casa Grada geblokt voor een aantal klusjes en een schoonmaak.
Via een collega wist Gerard in de buurt van het Timmerholt ‘een mannetje’ dat hem wel aan tegels kon helpen.
En een kruiwagen.
En een aanhangwagen.
En geel zand.
Handig!
Vrijdag kwamen al twee schone zonen met helpende handen en vrijdagavond lag het pad er in.
Zaterdag kwam de rest van het kroost; toen gingen we gangs met de hogedrukspuit en werden alle gordijnen geklopt en gelucht.
Op de afbeelding links zie je het paadje én de wapperende gordijnen.

Naast het paadje wilden we ook graag kleine lampjes op het terras bij het water.
Daar zie je namelijk geen hand voor ogen als het donker is, maar wij willen daar wel graag zitten, ook als het donker is.
Als we daar even wilden zitten, moesten we  eerst zorgen dat er in ieder geval een lichtpuntje (kaarsje)  was, anders kon je daar niet zomaar met een dienblad naar toe.
Afgelopen zomer daalden we ’s avonds al een paar keer tastend af naar het water, blij dat we zonder vallen en struikelen konden gaan zitten.
Gerard kocht drie lampjes met een eigen zonne-accu; als we weer naar Westerbork gaan monteren we twee aan elke kant van het terras en één bij het trapje.

Zaterdagmiddag zaten we met z’n achten om de grote tafel voor een lunch.
We deden niet moeilijk: kadetjes, krentenbollen, knakworsten en cup-a-soup.

Voor zaterdagavond hadden we ook nog plannen, maar daar zette de griep een streep door.
De zondag met het prachtige weer bracht ik binnenshuis/in bed door.
Dit blog schrijf ik op maandagmorgen en het is nog niet best.
Straks even lekker douchen en dan eerst maar weer onder de wol..