24 juli: Een vrije zaterdag.

Gisteren had ik een vrije zaterdag.
Geen wekker.
Sudoku, krantje, 50+Zumba.
Mijn fitbit had om 10.00 uur al 3000 stappen geregistreerd.
Kwarktaart maken en  ragoutbroodjes  voorbereiden.
Koffie.
Champignonsoep koken en gehaktballetjes bakken.
7.500 stappen.
Rond de middag kwamen twee stellen terug van hun ‘Buitenkunst vakantie’ in Westerbork.; een jaarlijks terugkerende traditie.
Vorige week zaterdag zijn ze bij ons vandaan (na de koffie met ‘Olle wieven koek’) vertrokken, gisteren kwamen ze zanderig, moe en vol verhalen weer terug.
Allemaal een kom soep en een warm ragoutbroodje.
Verhalen over workshops schilderen, zingen, ‘Sneeuwwitje, the Passion’, hele warme dagen, regen, kampvuur, kortom: een fantastische week gehad.
Tot 14.00 uur kon ik er bij zitten te genieten,  daarna had ik toeristendienst in de Catharinakerk.
Toen ik op de fiets stapte richting de Brink had ik al meer dan 10.000 stappen gezet, want je loopt nogal eens van huis naar Waninge Plaza met eten en drinken.

Mooi detail van de zaterdagmiddag:  halverwege de middag kwam een man binnenlopen.
“Waar blijven ze toch?”
Ik gaf hem een pepermuntje en zei dat de anderen zich prima vermaakten.
“Het is hier binnen ook gewoon heel leuk, meneer!”
De meneer voegde zich bij zijn gezelschap en bekeek op z’n gemak de powerpoint presentatie van de geschiedenis van de kerk.
Hij vond het inderdaad verrassend.
Rond 17.00 uur was ik thuis.
Zitten. Gerard maakte een cappuccino. 14.00o stappen.
Na het eten maakte ik schalen met hapjes en zette alles alvast klaar voor de visite: gisteravond zagen we onze vrienden.
Die verorberden de kwarktaart en de gehaktballetjes en nog veel meer.
Het was prachtig weer en we konden tot middernacht op Waninge Plaza zitten.
We legden de verjaardagen voor het komende half jaar vast tot 7 januari en bedachten dat we ook nog een keer zouden barbecuen: volgende week gelijk maar doen?

In de coronajaren was de Catharinakerk niet open voor bezichtiging en mochten we elkaar niet in groepen zien.
“Lekker rustig!” riepen we dapper tegen elkaar.
Op onze kalender waren de bladzijden akelig wit.
Nu weet ik weer wat ik toen zo miste.
Nu maak ik weer kwarktaarten, schalen met gevulde eieren en hamrolletjes.
Nu weet ik ook weer hoe bek-af je kunt zijn na al het gesjouw op zo’n vrije zaterdag.
Maar nu weet ik ook weer hoezeer ik ervan geniet.

Toen we de vrienden hadden uitgezwaaid en de afwas in de vaatwasser zetten keek ik nog even op mijn fitbit.
Huh? 555 stappen?
Die waren al geregistreerd op ‘vandaag’.
‘Gisteren’ vermeldde 21.423 stappen.