Begin augustus ging ik op mijn vrije dinsdag jongste dochter Carlijn opzoeken op haar werk in de binnenstad van Groningen.
Weet je niet waar ze werkt? Lees dan haar gastblog dat ze schreeef op 15 mei: Love life, talk death.
Het pand van Lotus staat vlak bij de A-kerk; als ik Peize uitfiets zie ik de skyline van Groningen en denk bij het silhouet van de A-kerk “daar onder die toren in de verte zet ik straks mijn fiets neer.”

Een half uurtje na die gedachte liep ik door de drukte van stad naar het kantoor, op de oortjes nog de muziek van Radio 5.
Ik stapte de deur binnen, deed de oortjes uit en kwam vanuit de drukke stad in een ruimte waar een bijna paradijselijke rust heerste.
Diffuus licht; een kleurrijke en sfeervolle inrichting in een oud pand in de binnenstad.
Achterin, achter het bureau zat Carlijn, die blij was dat ik er was: kom binnen, gezellig!
Even later kreeg ik een kleine rondleiding; langs de boeken over dood en rouw die je kunt lenen, langs tafels met informatie over begrafenissen en crematies, mogelijkheden en tips.
“Heb je hier ook het boek ‘Broederziel alleen’?” “Ja hoor” zei terwijl ze al naar een stelling liep en het  feilloos uit een rij boeken haalde “je mag het wel lenen.”

…. inclusief oven…..

Wat ik aanzag voor bijzondere wandversiering bleken mooi beschilderde uitvaartkisten te zijn die rechtop tegen de achterwand stonden.
Er was ook een kinderhoek: een klein mandje waarin een baby begraven kan worden bijvoorbeeld, maar ook een mand met boeken, geschikt om voor te lezen aan kinderen van wie een naaste is overleden. Er was zelfs een lego-bouwdoosje dat je kunt lenen, waarmee je een begrafenis of een crematie kunt uitbeelden. Inclusief oven.
Wat een verschil met hoe er met de dood werd omgegaan in mijn jeugd.
Voor 1970 werd er met kinderen helemaal niet gepraat over de dood; ze gingen niet eens mee naar begrafenissen.
We aten samen ons broodje en hadden het in no-time ook weer over de zussen, het aanstaande huwelijk, over vakantieplannen en wat gaan we vanavond eten.

Het was bevreemdend om Carlijn daar in haar element te zien.
Ze is blij met haar werk en straalt dat ook uit.
De dood is meestal een lastig gespreksonderwerp, maar als uitvaartverzorging je werk is hoort het er bij.
Wil je meer weten over Lotus Uitvaartverzorging?
Hierbij een link naar hun website

Toen ik wegging kreeg ik een relatiegeschenkje dat vaak wordt weggegeven op beurzen en zo.
In die zin ben ik ook een relatie: haar moeder.
Lotus staat in de uitvaartwereld te boek als ‘Anders dan anders, niet standaard’.
Dat komt ook tot uiting in dit kleine cadeautje: een klein pennetje van gerecycled papier omwikkeld met een zakdoek; op de zakdoek staan inspirerende teksten vanuit de hele wereld.

Dit blog sluit ik af met de woorden van Dalai Lama, die ook op de zakdoek staan:
‘Door genegenheid breng je mensen op andere gedachten, niet door woede’.