6 november: Een brug te ver.

“Zaterdag sta ik de hele dag in de Martinikerk in Groningen op de Mensenlinq Inspiratiedag; een beurs over rouw waar je kennis kunt maken met wat er zoal leeft in de wereld van de uitvaartbranche”.  Dat zei Carlijn eind deze week; of ik zin had om een kijkje te komen nemen.
Ik zou zaterdag op bezoek in het UMCG bij Bert, (PKN-gemeentelid) die al meer dan drie weken in het ziekenhuis ligt, dus dat kon ik mooi combineren.
Die middag maakte ik kennis met de drie collega’s van Carlijn die (allemaal toevallig in het groen) de stand van Lotus vulden.
“Wij hebben zo’n leuk vak” vertelde één van hen “ik moet er gewoon om denken dat ik niet alsmaar aan het vertellen ben over de dood en begrafenissen, want daar heeft niet iedereen altijd zin in….”

Carlijn vroeg of ik met haar even een rondje langs de stands wilde doen.
“Dan kan ik ondertussen gelijk een beetje netwerken.”
Zij heeft inmiddels al bekenden in die wereld.
Een leverancier van kisten bijvoorbeeld die haar herkent van die keer dat ze een kist kwam halen. Enthousiast wijst hij de kist aan: “Kijk, deze was het” en ze hebben het er vervolgens nog even over hoe blij de familie daar destijds mee was.
Een mevrouw van een natuurbegraafplaats waar zij al eens een uitvaart begeleidde.
De jonge uitvaartonderneemster die een VW-busje heeft omgetoverd tot de Rouw VW.
Geanimeerd stonden Carlijn en zij even later te praten over een inspiratieboekje dat Carlijn had gemaakt en waar de Rouw VW in werd genoemd.
Twee jonge vrouwen, die opvallen in de uitvaartwereld vanwege hun leeftijd.

Wat is er inmiddels veel mogelijk op het gebied van afscheid nemen, rouwen en herinneren.
In de Martinikerk zag ik nieuwe trends en ontwikkelingen in de uitvaartbranche.
Een kleine greep uit het assortiment:

• Nieuwe vormen van uitvaartkisten: de gevlochten manden van de Wilgenstudio  (zie afbeelding rechts onder) of de unieke handgemaakte kisten van de Kistemakker
  Op de afbeelding links zie je op het deksel  van de tweede kist in de rij een heuse sjoelbak….
• het Hospice Gasthuis in Groningen waar iedereen op zijn eigen manier zijn laatste levensfase kan doorbrengen. Carlijn is daar in het verleden vrijwilliger geweest.
• Natuurbegraafplaatsen die al een tijdje bestaan, zoals De Velden in de kop van Drenthe, maar ook een nieuwe zoals Laude in Westerwolde (bij Sellingen).
• Voor als je na de begrafenis een huis moet ontruimen: de Regelwichter. Zij helpen bij het opruimen van een huis, het uitzoeken van spullen tot de eindschoonmaak aan toe.
• Rouwfotografen, audiovisuele bedrijven die een begrafenis kunnen filmen, kunstenaars die gedenkstenen en gedenkbeelden maken.
• Een textielkunstenaar  die unieke handgemaakte wollen waden en opbaardekens maakt.

Zie je me lopen tijdens het rondje? Ik sta er bij en ik kijk er naar, af en toe met verwondering.
De echtgenoot van een kunstenares wilde mij al warm maken voor een mooi beeld op een graf.
Maar nee.
Ik had al een kaartje van een Natuurbegraafplaats in mijn jaszak.
Er over nadenken is goed. maar alvast uitzoeken?
Een brug te ver.