Soms kan ik mij als een kind verheugen op iets leuks.
Donderdag was dat het geval: die avond zou ik het boek ‘De val van Stone’ uitlezen.
Woensdagavond wou ik dat eigenlijk al; toen was ik op pagina 626 , het boek heeft er 701.
De letters en zinnen dansten voor mijn ogen.
Hoe spannend het boek ook was en hoe graag ik ook wilde weten hoe het afliep: ik moest naar bed.

Het dikke boek had ik meegenomen uit Casa Grada in Westerbork.
Het stond daar in de boekenkast, achtergelaten door een bezoeker.
Ik pakte het uit de kast met de gedachte: “Wat is dit eigenlijk voor boek?” en na 1 bladzijde was ik er al in begonnen.
De schrijfstijl en het soort boek doet denken aan mijn favoriete schrijver Robert Goddard.
De auteur Iain Pears is kunsthistoricus en journalist en houdt van geschiedenis.

Het verhaal wordt verteld in omgekeerde volgorde. Het begint met het overlijden van Elizabeth, de weduwe van John Stone, in 1953 in Parijs.
Daarna stappen we in het verhaal in Londen in 1909, als Stone net is overleden; hij was  een rijke industrieel, scheepsbouwer en wapenhandelaar en hij is op raadselachtige wijze uit een raam gevallen. Zijn weduwe zit met het probleem dat een deel van de erfenis wordt toegewezen aan een kind van Stone dat hij nooit erkend heeft. Het echtpaar heeft zelf geen kinderen. Dit deel van het verhaal wordt verteld door Matthew Braddock, de journalist die Elizabeth in de arm heeft genomen om uit te zoeken wie en waar dat kind is. Verder wil ze weten hoe Stone om het leven is gekomen. Was het moord? Of zelfmoord? Of een ongeluk? Braddock doet nauwkeurig onderzoek naar het leven van John Stone onder het mom van het schrijven van een biografie over hem.
Hij komt erachter dat hij zich in een wespennest heeft gestoken. Hij wordt geconfronteerd met spionage, intriges, financiële malversaties en handel in wapens en oorlogsschepen.

Op pagina 289 begint het volgende deel, dat zich afspeelt in Parijs in 1890. Henry Cort, die als een van de eersten ter plaatste was bij de dood van Stone en mogelijk essentieel bewijs heeft achtergehouden of vernietigd, treedt hierin op de voorgrond. We horen meer over de afkomst van Elizabeth en hoe John Stone en zij elkaar hebben ontmoet: Elizabeth was namelijk een heel stuk jonger dan haar man.

Het laatste deel neemt je mee naar het Venetië van 1867. Nu komt John Stone aan het woord en horen we zijn levensverhaal.
In dit laatste deel kom je achter de waarheid van Stone’s dood, die in zijn leven vooral geld heeft verdiend door mensen te manipuleren en te bedriegen.
De uiteindelijke ontknoping lees je pas op bladzijde 698. Verbijsterd zat ik met het boek in mijn handen.
HÈ? HOE? O?!?
Toen ik het uit had heb ik nog weer stukjes teruggelezen.

Het was een ingewikkeld en geen gemakkelijk boek; de passages over de financiële verwikkelingen duurden me te lang.
Pears is goed, maar Goddard is in mijn optiek beter.
Maar wat heb ik er van genoten!