Onze maatschappij drijft op vrijwilligers: bijna de helft van de Nederlanders van 15 jaar en ouder doet een vorm van vrijwilligerswerk.
Daarvoor geven mensen verschillende redenen aan: staat goed op je CV, het is gezond, je blijft actief en voelt je nuttig, je hebt sociale contacten en vrijwilligerswerk is onmisbaar in onze samenleving.
Ook ik doe wat kleine vrijwilligersklusjes; ik ben o.a. webmaster in de websitegroep van onze kerk.
Iedere week vul ik op de website van onze kerk de gegevens in van de dienst van a.s. zondag en hou die rubriek actueel: hierbij een link naar die pagina.
En ja…. zondag is het alweer 1e advent!
Twee keer per jaar zie ik de andere vrijwilligers van het website-groepje; gistermorgen hadden we weer een vergadering.
We doen ons best om ons aan de agenda te houden, maar we moeten ondertussen ook nog veel andere dingen bespreken, zoals daar zijn de coronaperikelen, de isolatie van onze huizen, al dan niet zonnepanelen, het nieuwe elektronische patiëntendossier van mijn werk en de tandarts die er meer was gestopt.
Voorzitter Frits houdt ons bij de les.
Collega Zwanny doet verder alles op het gebied van het bijhouden/actueel houden van de site; zij bracht een lastig onderwerp in.
Zij is het meest ‘ingewerkt’ in de achtergronden van onze website.
Zij weet hoe het allemaal werkt met de pagina’s, de menu’s, de linken en aan de website hangende mailboxen.
“Het is nog goed te doen, maar het is heel veel. Ik realiseerde me laatst dat het lastig wordt om mijn kennis straks over te dragen aan iemand anders.”
Zwanny is vanaf het begin bij de website betrokken en is dus in die jaren in kennis en ervaring ‘meegegroeid’.
Ook Theo, de man die alles weet van Joomla, het systeem waarmee onze website is gebouwd, constateerde dat hij de enige is die dit werk kan doen binnen onze club.
Ik vertel geen geheim als ik zeg dat de meesten van ons de zeventig gepasseerd zijn.: het wordt tijd dat wij rond gaan kijken naar jongere ‘webmasters’ die te zijner tijd het stokje van de mensen van het eerste uur gaan overnemen.
Ben jij iemand of ken jij iemand die ons team zou kunnen versterken?
Welkom!
Als ik even voor mezelf spreek: dit vrijwilligerswerk past mij als een handschoen. Ik draag de kerk een warm hart toe en ik hou van ‘prutsen op de computer’.
Het meeste werk kan ik doen op momenten dat het mij het beste uitkomt en ondertussen leerde ik werken met Joomla.
Toen ik gistermorgen wegging waren de gesprekken kennelijk nog niet af: met de jas aan stonden we nog te praten.
Want ook dat hoort er bij: even horen hoe het met iedereen is.
En dan mag het ook best even over de tandarts en zonnepanelen gaan.
Vrijwilligerswerk is niet alleen maar ‘werk’.
Willem
Ja, met de deurklink in de haand wordt der vaak nog lang naopraot en soms is ’t zo dat’ dan pas de echt duudlijk wordt waoras ze veur kwamen.
Of dat typisch Drèents is wi’k ok niet, maor as kind is mij dat al vaak opvallen en het zal mij niks verbaozen ak daor zölf ok een tic van metkregen heb en ’t ok doe.
En wat de computerij angiet; al vanof eind jaoren ’70 haarn wij ze op ’t wark en begun jaoren ’80 ok privé, maor veur mij bent ze in status nooit wieder kommen as een auto; de techniek der achter interesseert mij niks en ik wordt chagrijnig as het niet warkt. Gelukkig he’k een zeun wel der as achtjaorige al meer in interesseert was en der ok al hiel gauw met umgaon kun.
Hij is nou krapan 50, maor nog altied de persoon wel wij belt as der preblemen bent met de computer en vrijwel altied wet hij het wal op te lossen.