Op zaoterdag 3 december lag de neie Zinnig weer op de mat.
Van te veuren was an de schrievers vraogt of der wat schreven kun worden over het thema ‘Kolde’.
Het eerste wat ik denk bij dat thema is ‘brrrrrr’; ik hol niet van kolde.
Het zal gezond weden en het zal neudig weden dat het nou en dan vrus, maor van mij huuft het niet.
As wij een kwakkelwinter had hebt en ik heb maor een paor mörgens huven krabben, dan bin ik al lang bliede.

Gerard hoopt altied op een stevige winter.
Die genöt van dikke sneibulten, het gebeuren op het ies en ‘lekker buten lopen in de vrieskolde’.
Tuurlijk; ik gao met wandelen, vin het ok wel wat hebben, maor bin veural bliede da ‘k weer thuus bin.
Toen oonze kinder klein waren kun ik mij d’r niet an onttrekken.
Was ik vrijwilliger as der scheuvelt weur met de schoolkinder, maakte ik sneipoppen en waogde mij zölfs nou en dan an een sneiballengevecht.
Maor Gerard is degene die dan echt veur de lol hen buuten giet.
Die genöt as het buuten sneit; die giet rustig ’s aomnds om 22.30 uur nog met twee dochters hen de tuun om een sneipoppe te maken.
Komt ze weer binnen met rooie wangen en handen: “Wij hebt Henk maakt!”
Zo nuumt wij de sneipoppen altied.

De eerste Henk die ik as moeder maakt heb was toen Frea nog maor ien jaor was.
Ik leut heur bij de sneipoppe staon um mien fototoestel op te haolen; maor toen ik weer trugge kwam stun ze te schrowen bij die grote, enge, witte kerel.
Schietensbenauwd was ze der veur…..
Het verhaal wat ik instuurd heb veur de kolde Zinnig en dat ok plaotst is komt je vast bekend veur: het is het blog dat ik begun dit jaor schreef over de eerste scheuvellessen die Frea van oons kreeg.

Dat was in het Nederlands, dus ik heb het vertaold in oonze eigen streektaol.
Het het ‘Scheuvelen’.
Ko’j niet uut ’t Noorden van het laand en wee’j niet wat scheuvelen is? Schaatsen.
En ‘stevelties’ bint kleine laarsjes en ‘haansies’ bint handschoentjes.
Hierbij een link naor mien verhaol: Scheuvelen
Dan snap ie ok waorum dizze foto hier bij stiet!

….Aaltje trök de slee….