9 december: Ot en Sien.

Op donderdag 24 november stond er een foto van Roden op de Drentse scheurkalender.
We zien de schoolkinderen Ot en Sien op hun voetstuk op de Brink inRoden.
Deze twee buurkinderen spelen de hoofdrol in de kinderverhalen geschreven door Hindericus Scheepstra en Jan Ligthart; Cornelis Jetses tekende de beroemde plaatjes er bij.
Het dorpje Roden stond destijds model voor het rustige dorpsleven waarin de beide kinderen thuis en op school van alles beleefden.
Het standbeeldje staat al vanaf 1969 op de Brink, het is destijds gemaakt door Suze Boschma-Berkhout.

Roden mag zich sinds 2015 ‘het dorp van Ot en Sien’ noemen.
Aan de andere kant van de Brink, naast de Catharinakerk, staat een standbeeld van Hindericus Scheepstra.
Hij is geboren in het pand naast de kerk; de openbare basisschool in Roden is later naar hem genoemd: de meester Scheepstra-school.
Die school is gelukkig in de loop van de jaren behouden gebleven: het gebouw werd gebruikt als schoollocatie in de serie ‘Bartje’ en tegenwoordig bevindt zich in de oude gebouw het ‘Scheepstrakabinet’, waar je de wereld van meester Scheepstra en Ot en Sien kunt bekijken. Je kunt er zelfs nog met een kroontjespen schrijven!

De beide beroemde schoolkinderen staan in weer en wind op de Brink.
’s Winters staat er een oliebollenkraam naast hen, ’s zomers zitten toeristen graag even op het bankje in hun buurt met een ijsje of een drankje.
Ze passen zich ook altijd aan de omstandigheden aan.
Op Koningsdag is er altijd wel iemand die het stel een oranje plastic kroon op zet of versiert met oranje vlaggetje en tijdens de coronapandemie hadden ze zelfs mondkapjes voor!
In de winter staan de arme kinderen altijd zonder jas: toen er eens een dik pak sneeuw was gevallen maakte ik deze foto.
‘Kold ja!’

Wil je meer weten?
Hierbij een link naar de website van het Scheepstrakabinet, naar de pagina Ot en Sien

Dit blog stond al even klaar en was dus niet de waarde van vandaag.
Dat was een toevallige ontmoeting in Roden vanmiddag. Op weg van de markt naar huis werd ik vriendelijk gegroet door een mevrouw: “Moi! Ja, ik ken jou beter dan jij mij kent. Ik ken jou van de kerk en lees dagelijks je blog; daar geniet ik van. Ik denk, ik spreek haar toch even aan…”
Janny: het was mij een aangenaam genoegen en bedankt voor je aardige complimenten!